Feeds:
Berichten
Reacties

Archive for oktober, 2010

Ge hebt zo van die weekends waarvan ne mens denkt: ‘k zou beter gaan werken want dan ga ik meer op mijn gemak zijn.

Ik heb dus veel te veel te doen.

Voor zaterdag is/was dat:

– madam boerenerf naar het station brengen want die moet dus wel gaan

  werken (sjansjaar!)

– brood kopen en winterjas bij de droogkuis ophalen

Als het niet regent:

– binnenkoer opkuisen (’t is vandoen)

nen hogedruk reiniger is handig in dees geval

– remorque van bij de overbuur terughalen

– remorque vullen met afbraakmateriaal van de eerste verdiep en er mee naar

  het containerpark

-kippenhok reinigen en voort verven

Als het wel regent:

– voort afbreken op de eerste verdiep

– den afwas doen en de was van het wasmachine in de droogkast steken

nog ne keer iets posten op den blog

Ik hoopte dus op regen want dat was minder werk voor mij. Dan blijkt het zo nen druildag te worden met afwisselend buien en zon. Dat betekent dat ik dus eigenlijk alles op het lijstje kan doen, joy!

Voor zondag staan nog op het programma:

– gaan zwemmen (Tienen heeft een uitstekend zwembad: goede openingsuren

  en niet te veel volk.)

– naar de beurs Country side in Flanders Expo. Zo kan madam boerenerf wat

  inspiratie opdoen voor ons verbouwingen. Die inspiratie komt meestal

  neer op meer werk voor mij, ik ga dus mee om de grootste zotternijen direct

  de nek te kunnen omwringen. Alvast efkes oefenen: ‘Zoetje, dat kost te

  veel zulle!’, ‘Zeg, wete gij wel hoeveel werk dat is!!’ ‘Oei, zoiets ingewikkeld,

  dat kanne ‘k niet’, ‘Neen, daar hebben we echt geen plek voor! Allé, zeg nu

  zelf, waar gaan we dat zetten?’ 

– met vrienden uit Gent afspreken

Dat ik verdorie vakantie nodig heb om uit te rusten van mijn weekend! Dit lijkt me wel leuk om in uit te rusten, maar we hebben echt geen plek om het te zetten 😉

Read Full Post »

Gaatje weg

Het regenweer van de voorbije week heeft wel een beetje roet in het eten gestrooid maar tijdens de paar droge dagen deze week heeft onze aannemer de werkzaamheden toch kunnen afwerken.

We zaten namelijk met een gaatje in de muur van ons berging. En zoiets is niet bevordelijk voor de temperatuur in die berging (ook niet voor de aangrenzende keuken trouwens). ’t Stelt ons ook voor enige logistiek problemen zoals daar zijn: waar gaan we al onze brol zetten? Het boerenerf mag dan wel redelijk groot zijn (te groot eigenlijk voor twee mensen, maar ja, het huis kwam met de tuin, en wij wilden de tuin ;-). Als ge echter de helft van uwen eigendom in bouwwerf omtovert (de eerste verdieping is bijna volledig afgebroken) begint ne mens al snel met plaatsgebrek te kampen. Juich echter, want de berging is bijna weer bruikbaar.

eerst de muur heropmetsen

vervolgens een schoon steentje voor zetten

mannen, niet vergeten dat er hier een WC moet komen hé

ok, zo is het in orde

schoonekes gewerkt, 't is nief maar ziet er oud uit

Bijna af inderdaad. Er moet immers nog een vensterke en deur in. Die deur wordt trouwens gemaakt door de – gepensioneerde – vader van de aannemer. We zijn benieuwd wat het gaat worden. Aangezien hij vroeger schrijnwerker was gaan we er van uit dat het wel in orde komt.

En de rommel opruimen, dat moet ook nog. Want ’t is nu niet dat ons berging zo groot is, maar d’er is toch redelijk veel afgebroken. En dat ligt serieus in de weg voor ’t moment.

een geluk dat er graafmachines bestaan want ik ga het niet opscheppen zulle!

Read Full Post »

Op verkenning

Twee posts op twee dagen over de kippen? Yep, meneer hier lijdt efkes aan het ‘trotse vader’-syndroom.

Maar geef toe, ’t zijn toch schone beesten (yep, het ‘mijn beest, schoon beest’-syndroom heb ik ook al te pakken)!

1 tiense vechtkriel haan + 2 hennen

Juich, eindelijk uit dat kot!

 

Tiense vechtkriel haan

Zeg, als ge zo foto's van mij blijft pakken gaan we ne keer over een vergoeding moeten klappen zulle

tiense vechtkriel haan

tiense vechtkriel haan + 2 hennen

Efkes het gras bestuderen

Read Full Post »

Gezinsuitbreiding

’t Was efkes wachten maar ik heb dan toch een paar Tiense vechters te pakken. Niet in het minst dankzij de Belgische vechthoendersclub. Redelijk wat over en weer bellen, voice mailkes achterlaten. Elkaar telefoongewijs net mislopen, om dan vorige week het verlossende telefoontje te ontvangen. Er waren Tiense vechters beschikbaar en of ik ze eventueel zaterdag kon oppikken want de madam van de club had andere verplichtingen. ’t Was in een gehucht in de buurt van Verviers te doen. La wallonie profond dus. Er doemden in mijn hoofd direct beelden op van een verlaten weggetje, een half ingezakte boerderij, waar een oude manspersoon me al rochelend en hoestend ergens achteraan op zijn erf een paar kippen zou tonen. ‘Of ze goed waren’, zou hij vragen, met een blik die geen twijfel liet bestaan dat JA het enige antwoord was dat geaccepteerd zou worden. Betalen, met een bang hartje de kippen inladen en dan rijden, rijden, rijden voor de dood om het gehucht te ontvluchten. Madam boerenerf zegt dat ik wat teveel naar Calvaire heb gekeken. Ze heeft waarschijnlijk gelijk, want in de realiteit kwam ik bij een proper rijhuis (met ne vree schone authentieke vloer, jaloers). Was het een jong manspersoon die opendeed. Un homme trés sympathieke, die de beestjes met liefde kweekte. Beetje uitleg over de soort gekregen en met de beesten vanachter in een doos was het weer huiswaarts. Ze waren braaf tijdens de rit, behalve als ik een scherpe bocht moest nemen. Zo onverwacht heen en weer schuiven in de doos vonden ze wat minder plezant. En die onvrede lieten ze merken.

3 tiense vechtkrielen, 1 haan en 2 hennen

Zeg, wanneer mogen wij uit dat kotteke hier? Schilder ne keer wat rapper jong!

Ne keer thuisgekomen ze tijdelijk in bovenstaande kooi gestoken. Het kippenhok zelf moest immers nog gekalkt worden.

tiense vechtkriel haan

Zie die veren blinken!

tiense vechtkriel hen

Schoon madameke, hé?

Ik moet wel nog de nieuwe deur aan het kippenhok steviger vastnagelen, ze in een schoon kleurke verven en links en rechts nog een spleet met een plankske dicht timmeren. Maar dat er weer kippen op het boerenerf zitten! En ’t zijn zulke dingen die er een echt boerenerf van maken!

Update: kippen zullen doen wat kippen doen, eitjes leggen. Met veel trots: het eerste eitje van ons boerenerf!

 

Meteen is de aloude vraag wat er eerst was, de kip of het ei, beantwoord.

Het was de kip, zo’n twee uur later gevolgd door het ei.

Read Full Post »

Een gaatje

Dat hij nog een gaatje in zijn agenda had, liet onze aannemer weten. Dus hij kon ER aan beginnen. Die ER, dat is de buitenmuur van de berging. Want niet alleen de vloer was verzakt, maar ook de muur was gevolgd. Wij leefden in de hoop dat een beetje opvullen zou volstaan. Het oordeel van de aannemer was echter onverbiddellijk: afbreken, een goede fundering leggen en dan weer opbouwen.

Ze zitten halfweg.

afbreken: check! Fundering: check! Heropbouwen: euh, euh, ....

 

Hopelijk werken ze maandag verder.

Mijn humeur lijdt er evenwel niet onder, want morgen mag ik eindelijk om mijn kippen! ’t Heeft efkes geduurd maar de beestjes zijn dan ook bijna uitgestorven.

Read Full Post »

Fietstochtje

Prachtige zondag (zaterdag ook, maar toen moest madam Boerenerf werken). Hoog tijd om de nieuwe streek eens te verkennen. Nu hebben we hier al redelijk wat met den auto rondgesjoefd. Maar we vonden het hoog tijd om de kleinere baantjes ne keer met de fiets te verkennen.

En dat het een mooie streek is waar we wonen!

Met grote, nieuwsgierige koeien.

En ook serieus bergop en bergaf. Bergaf is wel plezanter.

Madam boerenerf in volle afdaling

Read Full Post »

Ne mens ontdekt al ne keer iets als hij ne valse plafond uitbreekt.

Een vree oude sigarendoos bijvoorbeeld. Jammer genoeg niet vol met geld of juwelen.

De liefde is schoon, ook in 1934

Maar wel vol liefdesbrieven van het liefke aan de oorspronkelijke bewoner van ons boerenerf. Want hij was 16 jaar en zat in het leger. En ze miste hem heel, heel hard.

Ik denk dat de erfgenamen er blij mee zullen zijn. We zullen er ne keer passeren.

Read Full Post »

Treurwilg en hazelaar

De treurwilg en hazelaar zijn hier wel al een paar keer op de achtergrond van een foto opgedoken maar hoog tijd dat ze hun eigen post krijgen.

De treurwilg, ’t is ne kadee. Hij pakt werkelijk gigantisch veel plek in.

de treurwilg heeft zich in de breedte gezet

Dat is niet echt zijn fout. We spreken namelijk over treurwilg 2.0. Treurwilg 1.0 is namelijk in lang vervlogen tijden omgedonderd. Beetje hard gewaaid en de boom was omgevallen. Waarop de vorige bewoners dan maar besloten om de boom te kleinen kwestie van hem in de haard te krijgen. De boom was het er niet echt mee eens en op een gegeven moment heeft hij besloten om zich weer recht te zetten. Baf, wortelkluit weer in de grond! En dan nieuwe scheuten groeien. Niet eentje maar van de eerste keer een stuk of drie, vier. Treurwilg 2.0 was een feit. Dat levert wel een schoon plekske op als ge onder de treurwilg kruipt.

beetje feeëriek, neen?

Maar hij neemt nu echt wel te veel plek in. Terugsnoeien tot 1 scheut gaat waarschijnlijk iets vree mottig opleveren. Ik vrees dat het dus exit treurwilg zal zijn. Wat ik wel wat jammer vind, want zo ne schone treurwilg, dat staat vree sjiek in uwen hof. Vooral als ge ietske verder ne schone notelaar staan hebt (stoef, stoef). 

Den hazelaar is ook ne kadee. Ne stoute kadee zelfs. Niet alleen heeft hij zich serieus in de breedte gezet.

Veel hazelaar

Hij heeft zelfs twee laagstammige appelboompjes volledig overwoekerd. Ocharme de dutskes! Ze doen nochtans hun beste zulle. Volledig weggedrukt door de hazelaar en dan toch nog een appelke produceren.

1 boom = 1 appel

Dat vinden wij heel flink van die appelboom. De hazelaar gaat dus moeten inbinden. Maar als hij zijn manieren houdt mag hij wel blijven.

Read Full Post »

Weggeefselke

We hebben het hier al een paar keer laten vallen maar het erf, ’t is de laatste jaren een beetje verwaarloosd. En wat doen planten als het toezicht wat slappekes is? Die planten zich voort. Met als resultaat dat er hier links en rechts planten serieus gewoekerd hebben.Dat allemaal liquideren is geen probleem. Ik zou zelfs zeggen: ik doe dat graag. Afbreken, ik kan dat goed. ’t Is tot nu toe ook mijn enige bewezen tuintalent. Behalve een kweekexperiment van een niet geheel legale Nederlandse plant in mijn studententijd, heb ik zelfs nog nooit iets gekweekt of geplant.

(meer…)

Read Full Post »