In blijde verwachting

Neen, niet madam Boerenerf. Want peuter, kleuter en (de horror!) baldadige tienerfratsen, heer laat deze kelk aan ons voorbij gaan.

’t Is Rosa die zwanger is. Neen, niet Rosa van naast de pijpenlade maar dees Rosa. Rosa is een vree schone gingerkleurig Kune Kune die zich momenteel (samen met den Tom) in Overijssel vree neig aan het amuseren is in de sneeuw. Dat levert foto’s op om bij weg te smelten. Wij staan op de wachtlijst voor 2 van haar biggetjes (normaal gezien een broertje en zusje). Allé, ‘t is te zeggen als er twee heel schone gingerkleurige biggetjes (we zijn nogal tamelijk verzot op zulke beestjes) tussen zitten. Want zelfs al zijn beide ouders van die kleur, dan is het nog niet zeker dat ook hun biggen zo door het leven gaan. ’t Kan dus zijn dat we nog wat meer geduld gaan moeten en op een volgende worp moeten wachten. Eind januari gaan we het weten.

In maart gaan we in ieder geval zeker naar de workshop ‘het houden van Kune Kunes’. Zo hebben we in 2011 toch nog een beetje vakantie EN zijn we goed voorbereid op de komst van onze nieuwe gezinsleden.

Read Full Post »

Werkkot

Nen echte vent heeft een werkkot. Een plek waar hij op zijn gemak kan bricoleren en prielen, en waar zijn madam hem met rust laat (heel belangrijk, dat laatste!).

Vroeger in Gent hadden we daar geen plek voor. Maar bij het boerenerf was een werkkot inbegrepen.

Dees is mijn werkkot:

Prielen en prutsen ga ik hier doen

Een echt werkkot heeft nen oude, afgesleten bureau/werkbank om aan te werken. Als er geen oude bureau/werkbank instaat, dan maakt ge er u zelf enen! Maar hier stond er dus al een. Nen echte oude. Niet zo van dat moderne, ‘k weet niet hoe praktisch en ergonomisch verantwoord spul. Neej, een oud, onhandig, verweerd spèllement waar ge u goed zeer kunt aan doen! En dan ne luide vloek en ne keer stampen tegen de werkbank. Op zo’n momenten voelt ge u namelijk nen echte vent.

Dees is nen echte werkbureau zie!

’t Werkkot is een beetje klein naar mijn goesting, maar het ligt vlak achter berging2 (zie het overzicht om u te oriënteren). Dus naar de toekomst toe zijn er uitbreidingsmogelijkheden. Maar eerst ne keer het huidige kot opruimen. Bedoeling was dat nu te doen. Nu dus. Maar met diene sneeuw is er geen beginnen aan want A) mijne remorque ligt vol sneeuw, B) ik ga nu echt niet door die sneeuw naar het containerpark rijden. Ne mens moet het ongeluk nu ook niet gaan opzoeken hé. Maar dat ik eigenlijk wel goesting heb om het werkkot op te ruimen. Dus als het vanaf volgende week zou kunnen gedaan zijn met de sneeuw, dat zou me vree goed uitkomen.

Read Full Post »

Don’t try this at home

We zijn hier met vallen en opstaan aan het leren hoe we onze kippen kunnen africhten. Meer vallen dan opstaan trouwens.

In één van de commentaren vroeg Eef van Huize willaerts voor een handleiding. Zelf zijn we vertrokken van dit artikel.Met diene verstand dat wij NIET op wandel willen gaan met onze kippen (ge moet nu ook niet overdrijven, nietwaar?). Ne keer dat het goed gelukt is om de kippen uit eigen beweging op de arm te laten zitten willen we gerust een handleiding publiceren. Momenteel hebben we een klein probleemke.

Dat probleemke is dat de kippen ondertussen HEEL goed begrepen hebben dat die meelwormen van ons komen. En die meelwormen hebben ze heel graag. Zo graag dat ze ons nu aan het stalken zijn.

We drijven haar in een hoekske en dan moet ze ons wel meelwormen geven!

Van zodra we op de binnenkoer lopen, zijn zij er ook. En dat verschiet toch wel een beetje als ge zo bezig zijt met de ruiten van uwen auto te kuisen en ge draait u om en er staan drie kippen rond u! Binnen vluchten helpt trouwens ook niet, want het enige dat ge dan doet is die beesten tonen waar ge woont!

Hey maatje, waar blijft ge met ons eten?

Ofwel brengt ge ons eten, ofwel komen we het zelf halen! Gesnopen?!

Misschien moeten we toch maar een ren voor die beesten maken.

Read Full Post »

Ingesneeuwd

Samen met de rest van Vlaanderen zijn we ingesneeuwd. Vrij letterlijk zelfs.

Gisteren hadden we een vroeg kerst-etentje met vrienden in de buurt van Gent. Maar vandaag zijn we binnen gebleven. Want laten we eerlijk zijn, ’t was geen weer om een hond door te jagen.

Neej, daar ga ik NIET doorrijden!

Toch nog efkes buiten geweest. Want kippen moesten nog eten krijgen. Die beestjes hebben in dit weer blijkbaar meer eten nodig want de porties waar ze normaal anderhalve dag mee toekomen zijn er nu op minder dan een dag door. Waarschijnlijk omdat ze niet zelf kunnen rondscharrelen voor eten EN ze meer energie nodig hebben om zich warm te houden.

Toch ne keer van die automatische kippenvoedersysteemkes bekijken zulle, dat ik hier ne meer moet doorbaggeren!

Ge hebt van die mensen die het geduld hebben om zelfs in de kou schoone foto's te nemen. Ik ben niet 1 van die mensen...

Ne mens moet consequent blijven in de kwaliteit van zijn fotokes hé 😉

Read Full Post »

We boeken vooruitgang!

Op twee gebieden dan nog wel.

Onze eerdere vermoedens waren juist. De vogels zijn hier zo gewoon om hun eten uit de bomen te halen dat een voederplank niet werkt in dees streek. Zelfs niet als ge die voederplank helemaal vol legt met de meest exquise zaden. Sommige snoodaards betwijfelden of we tout court iets op die voederplank gelegd hadden (moge zijn voeten een uur lang met een veer gekriebeld worden)! We hadden het moeten weten want het is hier per slot van rekening de fruitboomregio. Vetbollen IN een boom werken dus wel.

van een voederplank moeten ze hier niet weten, nen vetbol in nen boom is wat de vogels hier willen

Niet al te veel foto’s want de vogels vluchten hier met het minste lawaai weer in de haag. En met die koude hebben we nu ook niet echt het geduld om een half uur te staan wachten totdat de vogels aan onze aanwezigheid gewoon zijn.

Ook met het africhten van de kippen gaat het de goede kant op. Dat ze al schoonekes uit de hand komen eten.

De volgende stap is ze leren op een stok op armhoogte springen (om daarna de stok door mijn arm te vervangen). Dat zal nog efkes duren want ons verlof is alweer gedaan (veel te rap ah ja).

Read Full Post »

Brrr, echt wel koud nu

Op een gegeven moment gaf het kwik -13 aan. Koud dus. Voorlopig mogen we eigenlijk nog niet klagen want geen enkele buis vervroren en ook de wasmachine houdt goed stand. Maar dat ik toch content ben dat het weer aan het opwarmen is.

't oud verandake aan ons keuken. Ook in de keuken was het trouwens redelijk fris.

Terwijl in De eigenwijze tuin hun voedertafel vollen bak aan het draaien is, komt er bij ons geen kat vogel langs! Nochtans is ons voedertafelke ook niet slecht (en professioneel in elkaar gevijsd!). Blijkt dat de vogels bij ons de voorkeur geven aan de paar overgebleven appels die zich halstarrig aan de takken van de bomen vastklampen.

Hier zitten die beesten zich dus vol te vreten!

We geven niet op en hebben een paar vetbollen bijgekocht. Dat kunnen we ophangen in de bomen, en met een beetje geluk denken die stomme vogels dat het een appel is. Want wij willen vanuit ons living vogels zien aan en af vliegen!

Aan ons kippen hebben we ook gedacht. Die beestjes hebben een schone traktatie verdiend:

Hmmm, een wriemelende lekkere massa meelwormen

Dat is jakkes voor ons, maar kippen zijn er verlekkerd op. Gekocht in de lokale hengelsportwinkel en de bedoeling is dat ik met behulp van deze handig verpakte proteïnen ons kippen wat kan africhten. In het BBC programma The private life of … hebben we geleerd dat kippen behoorlijk intelligent zijn en je ze, met meelwormen als beloning, vrij veel kunt leren. Bedoeling is dat ze rustig op de arm gedragen kunnen worden. De kippen hebben namelijk onze volledige hof tot hun beschikking. En ik heb geen zin om die hof 4 of 5 keer volledig te moeten aflopen vooraleer ik een kip te pakken heb. Dan liever de sluwe aanpak: hen nu reeds leren dat bij ons komen en zich laten vastnemen = beloning.

Stap 1 is hen vertrouwd maken met het voederbakske.

hmm, ziet er wel een lekker gerechtje uit, mooi gepresenteerd ook.

De rest zal wel in de komende weken volgen. Eerst de ladder binnen zetten!

De ladder staat er nog steeds

En dan kroketten gaan eten bij de schoonmama, mjam. Want mijn werk doen = lekker eten, zegt madam Boerenerf. Hé, wacht eens even … .

Read Full Post »

Verplicht nummerke

Wat doet ne mens als hij verhuisd is en het heeft gesneeuwd? Juist, foto’s op zijne blog zetten van den ondergesneeuwde tuin. Toegegeven, niet bijster origineel. Ik troost me met het feit dat ik niet de enige ben. Sommigen hadden zelfs aan een half vlokje genoeg. Bij deze mijn bijdrage aan de traditie.

't leuke aan sneeuw is dat het al den brol die ge al lang had moeten opruimen bedekt

 

'k had misschien beter die ladder binnengezet

 

De kippen kunnen de sneeuw ook maar matig appreciëren

Read Full Post »