Posted in kippen, tagged kuikens, Tiense vechtkriel on april 27, 2011| 2 Comments »
Vandaag zijn de kuikens op de kop af 1 week oud.
Ideaal moment om nog wat te stoefen met de kroost 😉
In totaal trouwens niet 8 maar 9 stuks (met al dat heen en weer gewriemel had ik er eentje gemist). Momenteel nog allemaal in leven. Hopelijk blijft het zo.
<
Posted in kippen, tuin, tagged Tiense vechtkriel on april 24, 2011| 8 Comments »
Met dat plan, dat ook als boodschappenlijstje dienst deed, naar de Brico om materiaal. Daar ter plaatse het plan in mijn hoofd nog wat aangepast aan de beschikbare materialen. Allé, ’t is te zeggen aan de materialen die ik bereid was om te betalen. Want jawadde man, ik had een factuur van om en bij de 90 euro en ik ben echt voor het goedkoopste gegaan. Geen balkjes maar eerder latjes.
Vervolgens de latjes geschilderd (junglegroen).
Het hout verven zodat het een beetje tegen de regen bestand is en niet op 1, 2, 3 gaat rotten
En vervolgens met de hulp van madam boerenerf (nou ja hulp …) en op basis van het plan het hok in elkaar knutselen.
De deur was nog niet af en de kloek wou perse naar buiten dus efkes improviseren met een rondslingerend overschotje
Negen vierkante meters kippenplezier.
Dat ziet er aanvaarbaar uit maar is het eigenlijk niet. Ik ben er met andere woorden niet al te content van. ’t Is goed voor een paar jaar maar daarna ga ik me toch aan poging 2 wagen. Maar het was wel een goede leerervaring.
En wat hebben we geleerd:
1. maak een beter plan
2. niet zuinig zijn op materialen want dat breekt u toch maar zuur op
3. als er ooit iemand een SOS Piet variant maakt voor de kleine klusjes in het huis/de tuin: ’t was mijn idee! Maar als ge een nieuwe keuken komt installeren is het in orde.
Posted in kippen, tagged kuikens, Tiense vechtkriel on april 20, 2011| 6 Comments »
nog geen dag oud en al van hun oren aan't maken
We konden het gepiep al vanop 5 meter afstand horen.
Nu hadden de dutsen wel een reden om luid te piepen. Net uit het ei en ze waren er al in geslaagd om uit het leghok te donderen. En omdat er iemand (bloos) nog geen tijd had gemaakt om te zorgen voor een hellend vlakje voor die beestjes geraakten ze niet meer bij de kloek. Die kloek een raar ‘rooo, rooo’ geluid aan het maken, de kuikens tegen 200 in’t uur aan het piepen. Een sjans dat het warm weer was vandaag.
Jamaar, jamaar gulle zijt nen dag te vroeg!
Ge ziet, d’er was een klein logistiek probleemke voor de kuikens. Da’s ondertussen verholpen.
Denk nu niet dat we hier maar 2 kuikentjes hebben. Maar liefst 8 heb ik er geteld, maar de rest kroop telkens ik binnenkwam helemaal onder dat leghok. Ik heb ze wel kunnen pakken maar het welzijn van de beestjes in gedachten heb ik ze direct bij de kloek in het hok gezet. ‘K Weetniet hoe schattig om te zien hoe ze zich onder die veren wurmden op zoek naar warmte!
De donskleur van de kuikens gaat momenteel nog alle richtingen uit. Met 2 bruine hennen, 1 koekoek en 1 witte zijn we hier redelijk nieuwsgierig wiens eieren resultaat hebben opgeleverd.
Acht van de 10 eieren zijn dus uitgekomen. Niet slecht, helemaal niet slecht. Nog efkes wachten tot morgen om te zien welke kant het met de twee overgebleven eieren uitgaat. De bruine hen zit ook nog op 2 eieren, maar die is een kleine week na de koekoek-hen beginnen broeden. Dus die heeft nog een paar dagen te gaan.
Maar acht kuikens is zowiezo al niet slecht. Efkes afwachten en zien dat de kuikens zich rasconform ontwikkelen en dan in samenspraak met de vechthoendersclub op zoek gaan naar iemand die er ook mee verder wil kweken. Kwestie dat de soort niet helemaal verdwijnt.
Posted in tuin, tagged moestuin on april 18, 2011| 10 Comments »
‘k Zen gesjareld. Gesjosd. Bij mijne piet gepakt. Dat ze d’er mij ingeluisd hebben. Met vrienden gelijk de mijne hebt ge geen vijanden meer nodig. Geniepigaards zijn het!
Ik ging niet beginnen met ne moestuin! Geen!! Noppes. Niks. Geen zaadje of knol ging ik in de grond steken om daarna op te eten! Nen tuin vol fruitbomen, rode bessen, rabarber en frambozen tot daaraan toe. Dat is schoon om naar te kijken en sommige van die fruitdinges eet ik zelfs graag (en de rest kunt ge nog ruilen voor zelfgebrouwen bier). Maar groensel, dat ging niet in mijne hof komen. Absoluut niet.
En toen kregen we een bevriend koppel op bezoek. En dat koppel had mee: ne lege bloempot met daarin zakjes zaad: tomaten, komkommer, veldsla, tuinbieten en wortelen. Vraag me niet welke variëteiten want het interesseert me geen reet. Toen dacht ik nog: vriendelijk glimlachen, dank u zeggen en vervolgens gans de mikmak (allé, den bloempot niet, diene kunnen we nog gebruiken) in de vuilbak kieperen. Ik geniepig weer doen, nem!
het paard van Troje dat achteloos werd binnengereden
Toen kwam mijn vader nog eens langs. En die zei dat ik mijn serre in orde moest brengen. Want ne maat van hem zet elk jaar tomaten in zijn serre. En hij ging van diene maat wat plantjes krijgen en die plantjes gingen dan in ons serre komen. En vriendelijk glimlachen, dank u zeggen en vervolgens gans de mikmak in de vuilbak kieperen, zoiets pakt bij mijne pa niet.
En zo heb ik het dus toch nog aan mijne rekker. Royaal aan mijne rekker!
Ik dacht eerst nog leep te zijn en aan square foot gardening te doen.
De 2 vierkante meter moestuin
Maar als ik die bak zo in de serre eens bekijk kan beter voor de korte pijn kiezen en de volle grond verrijken. Want dat square foot tuinieren is ook maar een gedoe. En ’t staat een beetje belachelijk in mijn serre zo nen houten bak. Ik kan dan maar beter gans de serre ne keer deftig onder handen nemen. Een sjans dat volgend weekend een verlengd weekend is. Met de ren voor de kippen (voor de veiligheid van de kuikentjes) en het opkuisen van de serre heb ik meer dan mijn handen vol.
’t Is hier nog niet zo erg als bij sommige andere bloggers maar dat er nu dus ook een zaadbakje op ons vensterbank staat.
het begin van het einde, straks verwachten ze nog dat ik die groensels opeet ook!
Maarten en pa, ge zijt bedankt hé!
Posted in kippen, tagged Tiense vechtkriel on april 15, 2011| 5 Comments »
Ik was eerlijk gezegd blij hier te lezen dat ook op andere plekken het natuurlijk broeden (lees de hen doet al het werk en ik beperk me tot af en toe controleren of dat beest nog op haar plek zit) niet van een leien dakje loopt.
Wij zitten hier namelijk ook met een probleempje. Er is een tweede hen broeds geworden. Geen probleem zou ne mens denken want we hebben 3 leghokken waar ge perfect op u gemakske kunt broeden. Maar zo zitten kippen niet in mekaar meneer! Net zoals ze allemaal in hetzelfde leghok hun eitjes deponeren willen ze nu ook alletwee in hetzelfde nest broeden.
co-housing, zo bespaart ge op verwarmingskosten
Ze hebben de afgelopen dagen ook al een paar keer van plek gewisseld. Ik voorzie problemen wanneer de eitjes beginnen uit te komen. Welk kuikentje is van welke hen? Daar komen vodden van!! Advocatenkosten die ons gaan ruïneren, ik ben er nu al zeker van!
te huur: vrijstaand duplex-appartement, onmiddelijk vrij, voorzien van vers stro
Ge ziet, ik loog niet: 2 splinternieuwe leghokken, met onze zuurverdiende centjes betaald en ongebruikt.
Dat brengt ons trouwens bij ons tweede probleem: waar zijn ons eieren naartoe?
Met behulp van een vals en een ouder eitje (dat we schoonekes gemarkeerd hadden) was het ons namelijk gelukt om de andere hennen te overtuigen hier hun dagelijks eitje te deponneren. Wij blij want we hadden weer verse scharreleitjes (kakelverse eitjes, ’t is een verslaving zeg ik u!). Totdat ze plotseling verdwenen waren! En met verdwenen bedoel ik ook verdwenen. Nieuw gelegde eitjes, weg! Oud gemarkeerd eitje, weg! Vals plastiek eitje, ook weg!!
Ofwel is één van de niet broedse hennen serieus met ons voeten aan het rammelen (en zelf die eieren aan het opeten). Maar dat betwijfelen we, want waar is dat plastiek ei dan naatoe?
Ofwel zitten we met een eierdief. Wij gokken op het laatste. En als we er één schuldige moeten uitkiezen zetten we ons geld op ne steenmarter. Want bij de geburen is er al ne keer ne dode steenmarter aangetroffen. Maar zouden die dan echt enkel de eieren stelen en de kippen ongemoeid laten (want die zijn wel nog allemaal very much alive and well)?
’t Is een compleet mysterie.
Posted in tuin, tagged siertuin, vlier on april 8, 2011| 8 Comments »
Ik ben eindelijk door de sparren heen geraakt. In september vorig jaar zat ik al vrij ver. Maar toen sloeg het weer om. En daarna was het ’s avonds veel te snel donker.
En nu wou ik eerst en vooral die hopen dode takken die hier al 5 jaar liggen te rotten opruimen. Want zo nen takkenhoop mag dan vree goed zijn voor allerlei beestjes, 7 van die hopen die allemaal enorm in de weg liggen is toch van het goede teveel. Nu is er nog eentje over en in de herfst zal ik met ons snoeihout wel een nieuwe maken, een beetje meer aan de rand van onze tuin. Maar nu de laatste hoop opgeruimd was had ik eindelijk tijd om me op de overblijvende sparren te concentreren. Ik ben er eindelijk door.
Alle takken met de hand eraf gezaagd. De stammen staan er nog omdat we een tuinhaard willen kopen. En voor nen tuinhaard heeft ne mens brandhout nodig, hé.
Het elimineren van de sparren heeft wel al volgend vergezicht opgeleverd:
Vanaf de schuur kunt ge nu helemaal tot aan de treurwilg zien. Eens die weg is, zelfs tot helemaal achteraan onze hof. In het nieuwe tuinplan van madam boerenerf gaat dat wel nog allemaal veranderen maar voor het moment vind ik het wel leuk, zo lekker ver kunnen kijken op uw erf.
Wie ook blij zijn met het verdwijnen van de sparren zijn de vlierbomen. Die dutsen werden helemaal versmacht door de sparren. Ge moet ze nu ne keer zien, van contentement bloeien ze helemaal open!
Ge moet ne keer kijken in welke bochten vlier nummer twee zich heeft moeten draaien om toch nog aan een beetje zonlicht te geraken.
Jammer voor hem maar in het najaar gaat hij sneuvelen wegens op een vree verkeerde plek staan. Maar eerst vlierbessensiroop maken en als dat ons bevalt zullen we een paar van zijn stekjes op een betere plek planten.
Langzaam aan komen we er wel. ’t Is gewoon kwestie van mij niet te laten ontmoedigen door het vele werk en nu ook al van de tuin te genieten. Want geef toe, over een paar jaar gaat het hier prachtig zijn. Eigenlijk is het hier nu al behoorlijk indrukwekkend (naar mijn bescheiden mening, mijn tuin, schone tuin nietwaar).
Posted in ditjes en datjes, tuin, tagged barbeque, brandnetels on april 7, 2011| 13 Comments »
Ik win de laatste tijd links en rechts.
Allereerst ben ik kampioen van Vlaams-Brabant geworden in de categorie distels kweken.
Distels, dikke vette distels!
Volgens de jury was het lang geleden dat ze in een tuin zo veel, zulke dikke, en zo’n grote distels gezien hadden.
In de categorie ‘brandnetels’ was ik net 2de.
Iemand zin in brandnetel soep?
Maar dat was enkel en alleen omdat ik de brandnetels in het tweede gedeelte van onze tuin vergeten was.
Om maar te zeggen dat ik mijn werk nog ga hebben met al dat onkruid hier. Zo zonder chemicaliën gaat dat niet gemakkelijk worden. Maar momenteel geven we ons nog niet gewonnen!
Wat ik wel echt gewonnen heb, is een barbeque voor 25 personen van deze fijne mensen. Hoera, hoezee! En qua timing perfect want we waren toch al van plan om ne keer nen deftige barbeque op het boerenerf te geven. En nu kunnen we het op iemand anders kosten doen!
Nu nog tegen eind dit jaar een nieuwe keuken en badkamer winnen en we zitten goed.
Posted in tuin, tagged siertuin, voortuin on april 4, 2011| 8 Comments »
Tot voor onze Nederland-trip zag onze voortuin er zo uit:
5 jaar verwaarloosd en stokoude rozelaars.
Mijn ouders kwamen op het boerenerf en de kippen letten. Nu, ik weet niet of ge de mannen van die generatie kent, maar die kunnen dus niet stilzitten. Niet alleen heeft hij hier met de overgebuur een fietstocht van 75 kilometer gedaan maar hij heeft diene voortuin ook volledig opgekuist (dat ze ons land welvarend hebben gemaakt, mijnheer!). Weg mos en weg rozelaars.
Wij konden dan natuurlijk niet achterblijven (want anders zouden ze op het dorp nog gaan roddelen dat er hier alleen gewerkt wordt als de ouders op bezoek zijn, de schande). Madam hare deadline was dan ook eensklaps vlakbij. Travakken moest ze! Allé, eigenlijk is zij op haar dooie gemakske naar het tuincentrum gereden (terwijl ik nog aan het zwoegen was van achter in den hof). Heeft daar een paar plantjes uitgekozen en dan op haar dooie gemakske teruggereden. Wie heeft er die aarde mogen omwoelen en met bodemverrijker mengen? Ikke! Dan alles schoon aanharken zodat madam alleen nog de plantjes hoefde te planten.
Pluimhortensia (2), lavendel (2), ooievaarsbek (1), lievevrouwbedstro (1)
Moeten er nog bijkomen: campanula, nog iets (ge weet wel, dinges) dat groen blijft in de winter en voorjaarsbollen.
In de 2de helft van het voortuintje staan meiklokjes. Die stonden er al en zijn nu serieus aan het woekeren. Maar na hun bloei verhuizen ze voor het merendeel naar de boomgaard. En dan woel ik dat stukse ook wel nog eens om. Want nu hadden we geen bodemverrijker meer. Dat was madam -tot mijn grote blijdschap, want anders was het nog meer werk – vergeten te kopen.
Boerenerf 
