Een beetje ongerust

Nee, maak daar maar heel ongerust van.

Ons kattin Tine is namelijk al sinds zondag verdwenen. Zaterdag heb ik ze voor het laatst gezien. Zondag toen ik opstond en de katten eten gaf was ze er niet. Maar dat gebeurt wel meer dat ze dan ribbedebie is. Zondag overdag dan bezoek gehad en ’s avonds iets gaan eten, dus er totaal niet aan gedacht. Tot ik in mijn bed lag en het tot me doordrong dat ik die kat dus al ne ganse dag niet gezien had. Direct wat ongerust. Dan beginnen twijfelen. Misschien had ik de schuur wel te goed afgesloten de zaterdag en kon ze niet meer buiten (want ze kruipt nogal graag op de schuurzolder)?Dus ik uit mijn bed, gezorgd dat ze eventueel uit de schuur kon, en weer gaan slapen.

Deze morgen nog steeds geen Tine (dus in de schuur zat ze ook niet), en ik moest gaan werken. Deze avond direct overal in het huis en tuin rondgekeken. Nog steeds geen Tine.

Dus nu serieus ongerust want dat is haar gewoonte niet. En zij is dan nog de grootste schrikkepuit van allemaal, zelfs op onze eigen hof sluipt ze ‘kweet niet hoe voorzichtig rond. Wat kan er toch met dat beest gebeurd zijn? Waar zit die verdomme?

’t Ergste van al: madam Boerenerf zit nog in Barcelona. Dat wordt dinsdagavond wel heel slecht nieuws dat ik moet zeggen. En ook hoog tijd dat ze ne keer een  nauwkeurig kattenlokalisatie gadget ontwikkelen (’t bestaat al, maar de deftige systemen zijn momenteel enkel voor honden beschikbaar wegens nog een beetje groot)!

 

Read Full Post »

Onaangename verrassingen

Twee onaangename verrassingen op twee dagen tijd. Niet plezant.

De eerste onaangename verrassing kwam gisteren in de vorm van een dood kuikentje in het kippenhok. Woensdag (of donderdag) had onze derde broedse hen namelijk haar geleende eieren uitgebroed. En gisteren lag er dus één van die nieuwe kuikentjes dood. Omgekomen van de koude wegens de nest niet teruggevonden hebben. Het lag ochot op 15 cm van de nest. Maar wel aan de verkeerde kant. Waarschijnlijk niet kunnen uitvogelen langswaar de ingang was, de kloek wel gehoord hebben en dan domweg een paar uur aan die zijkant blijven zitten (ik hem al gemerkt dat ons kiekens qua ‘de ingang vinden’ niet van de slimste zijn). Ne mens moet geluk hebben in het leven, en een kiek ook.

De andere kuikens zijn gelukkiglijk wel alive and well.

Vier stuks heeft ze nog rondlopen wat betekent dat 5 van de zes eieren die ik onder haar gat had geschoven zijn uitgekomen. Niet slecht. Nu hopen dat ze de rest ook niet van de koude laat omkomen (lees: ik ga momenteel elke 2 uur in mijn kippenhok kijken).

De tweede onaangename ontdekking kwam vandaag toen ik in de tuin aan het werken was:

Onze hof heeft een padje! Zodanig overwoekerd dat het ons nog niet was opgevallen. Maar ’t is een mottig padje (van die loodzware betonplaten) en ’t ligt niet op de juiste plek. Wat betekent dat madam boerenerf dat gaat weg willen. Wat betekent dat ik dat ga moeten uitbreken. En terwijl ik dat aan het uitbreken ben gaat ze zeggen: ‘eigenlijk kunnen we die platen wel gebruiken om rond het varkenskot te leggen’. Jammer genoeg gaat ze daar gelijk in hebben, wat betekent dat ik die loodzware krengen nog ne keer waterpas ga moeten terugleggen, maar dan 20 meter verder.

Maar kijk, zo hebben we tenminste een thema voor onze barbeque. En dat thema is: verplaats de loodzware betonplaaten terwijl meneer Boerenerf ondertussen ne whiskey drinkt. Fantastisch thema, vind ik zelf.

 

 

Read Full Post »

Fruit, hondenrennen en bier

Dikke sjans dat ik deze blog heb. Want het was pas tijdens het schrijven van de vorige post dat mijne frank euro is gevallen. Ik zat namelijk met juli in mijn hoofd als oogstmaand voor onze bessen. En als die bessen maar rijp zijn in juli dan hebben wij nog zeeën van tijd om al ons sap en gelei/confituur-maak-gerief te kopen. Nietwaar?

Maar die bessen gaan dus niet rijp zijn in juli. Die bessen gaan al oogstrijp zijn in juni. En juni, dat is al volgende week. En vanaf morgenvroeg zit madam Boerenerf een weekje in Barcelona.  En het weekend daarna zitten we met twee feestjes in Gent. En het weekend daarna is het al onze barbeque en kunstsuperette. En dan zijn we al half juni en moeten de bessen waarschijnlijk al geoogst worden. Wat betekent dat we nu, NU, ons gerief moesten kopen!

Tijdens mijn opzoekingen voor cider was ik brouwland al tegengekomen. Daar hebben ze niet alleen alles om zelf te brouwen maar ook om confituur en sap te maken. Er gisterennamiddag nog snel naartoe gereden. Sympathieke mensen en ‘k weet niet hoeveel schoon, maar ook duur, gerief. We waren al snel veel geld kwijt, maar wel nieuw leesmateriaal rijker. En ook een kersenontpitter, een stoomextractor (lees: wij moeten niet meer bij de sapmobiel langs maar kunnen nu zelf gepasteuriseerd sap maken), een hydrometer en nog wat bokalen.

En zo zijn we ook eens in Beringen gepasseerd. Beringen, vooral bekend van zijn steenkoolverleden (vree coole oude industriële gebouwen trouwens, kwijl). Een hondenrenbaan hebben ze er ook. Hoe zot is dat nu? Een hondenrenbaan! Ik wist niet eens dat ze dat in België deden. Maf, maar nu wil ik er natuurlijk eens passeren als er een wedstrijd is. Niet dat mij dat interesseert zulle, maar dan kan ik wel zeggen dat ik naar een hondenrenwedstrijd ben geweest. En hoeveel mensen in België kunnen dat zeggen? (Wat trouwens ook de reden is waarom ik in Heist op den Berg ne keer naar een ijshockey wedstrijd wil gaan kijken. Ijshockey in België, nog zoiets maf!)

Ps. Op de terugweg ook nog de ideale naam voor een pilsbiertje bedacht. Gegarandeerd duizenden hectoliters omzet meneer! Een subliem staaltje marketing! Dat er nog niemand anders is opgekomen, ’t is ongeloofelijk. Wilt ge het weten? Echt?

Hier komt ie: ‘Nog ééntje’. Ge noemt u bier gewoon ‘Nog ééntje’. Denkt er ne keer over na, hoeveel mensen zeggen op café niet: ‘kastelijn, geef mij er nog eentje?’ Awel, dat zou u biertje kunnen zijn dat dan uitgeschonken wordt. En ge kunt er een gans gamma van maken. Het lekker donkere biertje: ‘Geef diene mens er ook eentje’. De zware tripel: ‘nog ne laatste’ en het fruitbiertje: ‘en voor madam ook iets’. Geniaal!

Read Full Post »

Rood

Serieus, trosbessen die nu al rood worden? Is dat niet een beteke te vroeg?

Zie ze daar al hangen, de vroegtijdige roderiken. Al de andere nog in ’t groen, zoals een normale aalbes betaamt. Maar dees twee schavuiten hangen al schonekes met hun rood jasje aan. En ge weet hoe dat dat gaat met kinders hé. Hangen er twee al in het rood te blinken, dan beginnen er direct 10 ander te zagen om ook zo een schoon rood jaske te krijgen. En die ouders van tegenwoordig geven daar dan nog aan toe ook!

Soit, voor al die mensen aan wie we beloofd hadden dat ze bessen mochten komen plukken om confituur van te maken: ik denk dat het niet lang meer gaat duren! Dus steriliseer u bokalen maar al.

Read Full Post »

Verschil in interpretatie

Voor meneer Boerenef betekent ‘bezig zijn in den hof’ dit:

Volgens madam Boerenerf betekent ‘bezig zijn in den hof’ iets anders:

Read Full Post »

Snapshots van de tuin

Ondanks de aanhoudende droogte (dat het moet deftig regenen, nu!! Neej, gisteren!!) is onze tuin alweer serieus aan het verwilderen. Volgende week heb ik verlof en zal ik de strijd met de distels en brandnetels weer aanbinden. Maar ondertussen bekijken we de zaken positief. We richten de aandacht op de mooie, goede zaken in de tuin. Da’s beter voor mijn humeur.

Read Full Post »

Den draad

Allé, ’t is te zeggen veel draden. Want den elektrieker is geweest. Boven ligt de elektriciteit nu al. Hij is wel nog niet aangesloten want eerst moet de kast gekeurd worden en vervolgens moet de hoofdkabel die nu nog boven de straat hangt er onderdoor getrokken worden. Wat allemaal tijd en geld kost. Diepe zucht. Maar als ge iets doet kunt ge het maar beter goed doen.

Zo een kast. En dit is dan nog enkel voor de eerste verdiep! Wat gaat dat geven als er ook nog de gelijkvloers bijkomt?

Verbouwen is ook vooruitkijken. Er zijn momenteel totaal nog geen plannen om ook maar iets met de zolder te doen. Maar ne mens weet natuurlijk nooit. Zie dat we ne keer de lotto winnen! Dan bouw ik die zolder onmiddellijk om tot mijn eigen privé-cinemazaal. Dus kan ne mens maar beter nu al voldoende elektriciteit naar boven trekken (kwestie van in de toekomst niet weer te moeten kappen en breken, want dat zou madam boerenerf niet appreciëren).

Raar, maar ne mens kan van zo ne wirwar aan draden echt wel content zijn, want die wirwar betekent dat we weer een stap dichter zijn bij de afwerking van ons eerste verdieping!

Read Full Post »

Tiense vechtkriel zoekt kweker

Dat ik content ben van mijn kippen.

Eitjes leggen en ze vervolgens uitbroeden. Die hennen hebben dat goed gedaan . Alle 9 de kuikens zijn nog steeds gezond en wel (en net zoals hun moeders ondertussen al verzot op meelwormen). Zaterdag hebben we ze voor de eerste keer uit de ren gelaten. Content dat ze waren om tussen het groen te zitten!

De pa natuurlijk zo fier als een gieter!

Maar kunt ge het hem kwalijk nemen met zo een schoon nageslacht dat onverschrokken het hoge gras induikt?

Ondertussen is onze derde hen ook al een week aan het broeden. Een klein beetje slechte timing van madam want wij hadden hier geen enkel ei meer om onder haar gat te schuiven en zij had zich domweg op een kalk-ei geïnstalleerd!! Daar ging natuurlijk niet veel uit voortkomen! Een sjans dat ik via de vechthoendersvereniging nog aan raszuiver bevruchtte eieren kon geraken. Niet dat de hen daar content mee was! Lawaai maken en mij volanté pikken terwijl ik de eieren onder haar gat aan het schuiven was! En dat terwijl ne mens alleen maar goed wilt doen! Een venijnige teef is het.

Als alles goed gaat gaan er hier dus nog een 4 a 5 kuikens extra bijkomen. Goed nieuws voor de soort die behoorlijk zeldzaam geworden is. Maar nog beter zou het zijn moesten we nog een paar mensen vinden die ook met die beestjes willen verder kweken. De vechthoendersvereniging was dat al van plan. En aangezien ik met maar 1 haan zit en de kuikens dus op zijn minst halfbroer en halfzus van elkaar zijn (lees: inteelt als daar mee verder zou gekweekt worden) heb ik besloten om me bij die oproep aan te sluiten. Bijkomend voordeel is dat we zo onze beesten met elkaar kunnen mengen en aan de aspirant kippenhouders een kant en klaar toompje kippen kunnen leveren. 

Kwekers die er echt deftig mee willen kweken zijn natuurlijk altijd welkom (zij zijn vaak de ruggegraat die zo een zeldzame soort in stand houden). Maar dat hoeft helemaal niet. Ik doe dat ook niet. Ik heb 1 haan en 4 hennen. En ik laat die beesten qua broeden vooral hun plan trekken. ’t Enige wat je moet doen is je toompje raszuiver houden (aangezien ge een volledig toompje met voldoende genetische verscheidenheid krijgt is dat dus al geregeld) en als ge kuikens hebt het liefst de vereniging contacteren. Zo weten die waar welk genetisch materiaal zit en kunnen weer nieuwe toompjes voor nieuwe liefhebbers samengesteld worden. De kuikens moeten natuurlijk wel nog goed groeien, dus het zal voor het najaar zijn. Maar ondertussen kunt ge er al eens over nadenken (of als ge van iemand anders hoort dat ze kiekens willen, ze in ons richting doorsturen).

Read Full Post »

Dorst

Dat ze dorst hebben, de plantjes. Grote dorst.

Dat het dus dringend ne keer moet regenen. En met regenen bedoel ik regen, niet dat handvol miezerige druppels dat er hier de laatste dagen is uitgevallen.

Alles staat hier kurkdroog. Vooral voor de rode bessen begin ik me zorgen te maken. Daarnet heb ik ze een beetje water bijgegeven. Maar 50 meter struiken helemaal aan den achterkant van onze hof. Zover geraakt onze tuinslang niet. Tegen dat de varkentjes er zijn moet er daar een waterreservoir staan. Want ik ga echt niet alle dagen met emmers water zeulen. Voorlopig kan ik niet veel meer doen dan hopen op regen.

Maandag, toen we Gent nog eens bezochten, had ik ook dorst. Ik heb me dan ook een beetje laten gaan in dit fijn etablissement. Ge zou het langs den buitenkant van de winkel niet zeggen – ’t ziet er uit als een doorsnee Spar – maar als ge kwaliteitsdrank aan een scherpe prijs zoekt moet ge daar zijn. Omdat ik hier nog geen valabel alternatief gevonden heb, was ons bezoekje aan Gent het ideale moment om te herbevoorraden (ondertussen kon madam Boerenerf ongestoord een paar boetieks induiken: zij geen last van mij, en ik niet van haar). En daarin schuilt het geheim van een goede relatie 🙂

Van rechts naar links:

10 can rum: lekker, gaat heel vlot binnen. Een beetje te vlot eigenlijk.

The Glenlivet 15 years (french oak finish): ’t is de french oak finish die het hem doet voor mij persoonlijk. Ik drink hem vaker dan de 18 jaar. Maar dat is misschien omdat madam boerenerf hem ook wel graag lust. En met tweeën drinken is leuker dan alleen.

The glenfiddich 21 years (rum barrel): madam boernerf haar favoriet. En staat ook in mijn persoonlijke top 3. ’t Is door deze whisky dat ik dacht, mmh misschien moet ik ne keer de betere rum proeven.

Flor de cana: een aanrader van de winkelier (samen met opus 5 en matusalem, maar de deuk in mijn portefeuille was nu al aanzienlijk, ne mens moet niet overdrijven hé).

En bij deze stel ik me kandidaat om de alcoholische drank te voorzien op de blogbarbeque. En voor de vrouwen: mijn mojito en caipirinha zijn ook niet slecht (allé, als ik mijn ijscrusher nog kan terugvinden).

Read Full Post »

Dame-Jeanne

Ik vind onze tuin zo leuk omdat het nog een echte boerentuin is. Een echte boerentuin, dat is een opbrengsttuin. Een tuin die moest zorgen voor het levensonderhoud van de boer en zijn familie. Dat ik heb ik altijd leuker gevonden dan minitieus aangelegde tuinen.

Want die grote, aangelegde tuinen da’s eigenlijk gestoef van de adel. Om te tonen aan de keuterboerkes dat zij zo rijk waren dat ze het zich konden veroorloven om goede grond onproductief te laten. Snobisme was het.  Indruk maken op het plebs. Dat was zo succesvol dat de meeste mensen tot op heden dat voorbeeld nog steeds slaafs volgen in hun eigen tuin. Marketing werkt.

Maar ik hou dus van nen boerentuin. Opbrengen moet mijn lap grond! Opbrengst is voor mij wel niet meer wat het voor de boer 50 jaar geleden was. Ik wil rust in mijn tuin. Ontspanning. Dat is dan op mijn gemakske naar mijn scharrelende kippen kijken. Naar de krieken en appels op mijn bomen. Zo van die zaken.

Maar dat betekent niet dat ik helemaal content ben dat al ons fruit zo maar nutteloos op de grond valt. Goed er is de mobiele fruitpers. Maar in alle eerlijkheid, ik vind dat die vrij goed doorrekent (ik hoop dat de prijzen hier wat schappelijker zijn). Dat kost dus eerder geld dan dat het opbrengt. Rest weinig anders dan het zelf verwerken: confituur of cider. Madam boerenerf gaat zich over de confituur-afdeling bekommeren. Ik wil me wel eens aan de cider wagen. Een beetje rondsurfen bracht me bij brouwland. Maar jawadde, dure prijzen. Het voorbeeld van de Warnefordstraat volgend begon ik wat op de 2dehandsmarkt te kijken. Zonder al te veel succes trouwens. Tot ik er met onze overgebuur over sprak. Die kende wel nog iemand die dat vroeger ook gedaan had en nog wel wat gerief staan had.

De zondag ik er naartoe. Een uurtje later was ik 150 euro armer maar wel nen auto vol gerief rijker:

En als ik vol zeg, bedoel ik ook vol. Tot op de passagierszetel stond er een dame Jeanne. En dan had ik nog niet alles mee. Volgende zondag mag ik nog eens passeren.

7 grote dame jeannes in totaal, watersloten en plastieke vaten met kraantjes voor de eerste gisting. Hier en daar ga ik wel nog een prul missen, maar ik ben min of meer volledig geëquipeerd denk ik.

Read Full Post »