Kersenboom – 0% bloesems

Volgens deze site zijn er momenteel nog geen bloesems. Op de appelbomen niet. Op de perenbomen niet. En op de kersenbomen ook niet. Volgende week misschien wel al een beetje en als het weer goed blijft zou het vanaf half april volle bak zijn.

Awel, aan al die half wetenschappelijke voorspellingen veegt onze kersenboom vierkant zijn voeten.

Geen slecht woord over de bloesemlounge zulle (het zal daar ongetwijfeld schoon en gezellig zijn). Maar persoonlijk plant ik me toch liever met een goede frisse pint in de eigen hof.

Ps. wordpress geeft nu ook een geografisch overzichtje van uw bezoekers, dus is de vraag: wie zijn die 2 lezers uit de verre U.S. of A.?

Read Full Post »

Klein beginnen

Toegegeven, ‘t is bijlange niet zo sjiek als eigenwijze tuin zijn konijnenkot maar ne mens moet ergens beginnen. Aangezien mijn kippenren vorig jaar geen al te groot succes was ben ik nu voor iets kleiner EN gemakkelijker gegaan. De   waterreservoirs achter de schuur vormden namelijk geen al te veilige situatie.  De ene reservoir lag gewoon open en bloot en op de andere deed een ijzeren deksel (van wat een vree grote kookpot moet geweest zijn) een niet al te goede poging om het gat af te dekken. Niet alleen sukkelde er op die manier allerlei stof en klimop gebladerte in die reservoirs, ‘t was ook gevaarlijk. Ons katten passeren daar namelijk regelmatig, moest er per ongeluk één insukkelen het beestje verdronk gegarandeerd.

Even rondneuzen op het boerenerf leverde me genoeg overschotjes op om aan de slag te gaan.

Ik zaagde twee balkjes perfect op maat:

Daarbovenop kwamen dan planken:

Zes van die planken op de balkjes vastnagelen en dan in het midden nog een handvat dat ik in het werkkot had zien  rondslingeren en de waterreservoirs zijn properkes afgesloten.

Voila, helemaal veilig voor ons katten.

Read Full Post »

Lente!

Read Full Post »

Hidden treasure

Toen we in één en dezelfde week lazen dat bouwvakkers in Frankrijk tijdens de renovaties een goudschat van maar liefst 750 000 euro ontdekten, dat ook Jamie Oliver maar liefst 1,1 miljoen pond vond tijdens werken in zijn nieuw restaurant en wij zelf in ons eigenste boerenerf onderstaande verborgen bankkluis ontdekten. Toen sloeg onze fantasie een klein beetje op hol.

Wat zou daar allemaal kunnen inzitten? Droombeelden van een totaal renovatie van het boerenerf doken op. Gans het huis, in 1 keer! En de schuur ook! En de garage! En de serre! En dan nog genoeg geld over hebben voor een zwembad!

Toegegeven, zo groot is de kluis niet, maar ja goud neemt nu ook niet zoveel plek in. En met de prijzen van vandaag hebt ge niet veel nodig.

’t Zou trouwens goed mogelijk zijn. Want er zijn wilde geruchten dat de bouwer van ons huis in 1917 van de eersten wereldoorlog is teruggekeerd met een gordel van massief goud onder zijn kleren verborgen (oorlogsbuit, veroverd op die vuige Pruisen!) En dat hij dat goud heeft gebruikt om het land van de plaatselijke barones te kopen en zijn huis (ons huis nu) te bouwen. Het huis dateert van 1921, dus de chronologie klopt. Wie weet was er nog een stukske van die gordel over? En misschien zit dat stukske, op dit eigenste moment, wel in die kluis! Snel openbreken, dachten we.

Dat was jammer genoeg sneller gezegd dan gedaan. ’t Bleek een taaie tante te zijn, die kluis. Geen bougement in te krijgen! Nu zijn we ook nergens een sleutel van die kluis tegengekomen. Dus wij bij de achterkleinzoon efkes ons licht gaan opsteken. Die had ook geen sleutel. Maar hij herinnerde zich wel de kluis, en volgens hem was die volledig leeg.

Toegegeven, ik ben een klein beetje teleurgesteld.

Maar eens ze uitgebroken is ga ik ze toch met de slijpschijf te lijf. Kwestie van zeker te zijn. Ge kunt immers nooit weten …

Read Full Post »

Perfecte timing

Maandag en dinsdag had er een collega training. Woensdag had ik dan weer een meeting en vrijdag was er al een andere collega in verlof. Zo kwam het dat ik deze donderdag, wegens nog veel werk in de tuin, als dagje verlof had vastgelegd. Wat was dat een ongelofelijke perfecte timing van mij. Wat een zalig lenteweertje was dat vandaag niet? Zalig dagje om wat werk in de tuin te doen.

Zo heb ik ontdekt waar de kippen nu weer hun eieren leggen (de kippen opsluiten zodat ze weer in de legnesten leggen heeft maar efkes geholpen). ‘t is een oude bloembak op de binnenkoer geworden, wel lekker handig voor ons, moeten we niet ver lopen.

Vanonder het afdak achter de schuur heb ik nog een volledige remorque klimop gehaald.

Maar al zeg ik het zelf, ‘t begint er eindelijk een beetje opgekuist uit te zien daar vanachter.

Alles is nog niet weg maar er komt nu op zijn minst wat meer licht onder het afdak. Ooit gaan we hier steentjes leggen en de eternitplaten vervangen door schone oude, rode dakpannen.

18,5 graden Celsius gaf de thermometer in onze wagen aan. En bij die temperatuur beginnen onze varkens het blijkbaar al een beetje warm te krijgen. Een paar emmers water op een omgewoeld stukske grond kon op hun goedkeuring rekenen.

De snuit lekker diep in de koele modder vonden ze zaaaalig.

En dan moest ik ook nog verder doen met het snoeien van de aalbessen. Twee struiken waren zo overwoekerd door andere brol dat ze nauwelijks gezonde takken hadden en ik ze dan maar volledig verwijderd heb. Op het einde van de hof staan er echter nog een paar andere struiken op een totaal verkeerde plek. Een beetje graafwerk later was de rij mooi aangevuld. Madam Boerenerf vond dat, wegens verzuipen in de aalbessenstruiken, een beetje overdreven. Maar ik vind dat, als ge over een lengte van 50 meter bij elke betonpaal een struik hebt staan. Awel, dan is dat ongelooflijk storend als er bij twee palen geen struik staat! Ordnung moet er zijn!

Met deze twee struiken te verplanten zit ik nu precies halfweg, nog 25 meter te gaan en ik ben er vanaf. Maar wat een zalige dag! Meer van dat, veel meer!

Read Full Post »

BVBA Jacobus en Corneel

Amper drie maanden hadden Jacobus en Corneel nodig om hun weide volledig om te ploegen en te herschapen in een half maanlandschap.

Zo zag hun weide eruit voor ze er waren:

En zo ziet het er nu uit :

Om het gras in hun weide wat tijd te geven om te herstellen besloten we om ze voor een paar weken een nieuwe plek te geven en hun oude weide af te sluiten. Vooruitziend als ik was had ik daar zelfs het nodige gerief al voor gekocht.

De bedoeling/hoop is dat ze het gebied tussen de treurwilg en hun oorspronkelijke weide (wat op deze foto dus achter hun kot ligt) omwoelen want daar wil madame Boerenerf een ecoprairietuin aanleggen.

Dat omwoelen hadden ze goed begrepen alleen hadden ze zo hun eigen idee van waar ze dat wilden doen: niet achter de treurwilg maar wel onder de notelaar.

Amusant dat ze het vonden!

In plaats van me werk te besparen gaan ze me nog extra werk bezorgen! Nu ja, het was wel de plek waar het zevenkruid serieus aan het woekeren was. Benieuwd of het dit overleefd want dat wroeten doen ze dus om aan wortels te kunnen en die op te eten.

Als er iemand nog grondwerken uit te voeren heeft: voorwaarden en prijzen zijn te bekomen bij de BVBA Jacobus en Corneel.

Read Full Post »

kleinfruit rayon

Zoals elk ander boerenerf beschikt ook onze tuin over een kleinfruit-gedeelte.

Vijf jaar verwaarlozing heeft dat gedeelte echter geen deugd gedaan. Zonder onderhoud waren de frambozen en rode aalbessen serieus opgeschoten. Het oogstresultaat vorig jaar was dan ook gene vetpot. De frambozen waren klein en smaakloos. Bij de aalbessen was maar de helft van de trosjes min of meer goed: redelijk van formaat maar te zuur van smaak. Maar ja, ge moet ne keer kijken hoe het er allemaal bijstond.

 

Aangezien frambozen en rode aalbessen nu net het fruit zijn dat ik het liefst van al eet moest er absoluut verandering komen in deze toestand.

De rode aalbessen hoop ik nog te kunnen corrigeren door een deftige snoei en bemesting. Die snoei ga ik wel over een drietal jaren moeten spreiden, want nu alle overtollige takken wegsnoeien levert alleen dode struiken op. Met 60 meter bessen zal ik sowieso wel genoeg oogst hebben. Eens alles goed gesnoeid is en weer kwaliteit oplevert vrees ik zelfs dat we de komende jaren gaan overspoeld worden met rode bessen. Een geluk dat we nu weten wat er mee aan te vangen.

De frambozen vond ik echter een verloren strijd. Te verwaarloosd, te wild gewoekerd en die aarde daar mocht ook wel ne keer omgewoeld en verrijkt worden. Ik wil lekkere, vlezige, sappige frambozen.

Alles weg dus.

 

 

Vervolgens de aarde goed omgewoeld, wat bodemverbeteraar toegevoegd en de nieuwe plantjes gezet. Drie meter is gereserveerd voor zomerframbozen, 3 meter voor herfstframbozen en op de laatste meter komt een lekkere braam. Dat laatste vooral voor de vlinders zegt madam boerenerf maar ik vind bramen ook wel lekker en heb voor mijn eigen gemak een doornvrije variant gekozen. Na op drie verschillende plekken al wilde braam te hebben verwijderd ben ik het serieus beu om door die snertdingen langs alle kanten geprikt te worden. Ne mens moet ook een beetje aan zijn eigen gemak denken, hé.

 

De braam staat op het einde en heeft dus wel wat plek om te woekeren. Met 1 plant per meter ziet het er momenteel wat kaal uit, maar de komende jaren gaat dat wel nog veranderen. Als het weer een beetje meezit gaan we misschien deze herfst nog de eerste nieuwe frambozen kunnen proeven.

Bosaardbeien, viooltjes en goudsbloemen gaan we hier gebruiken om de bodem onkruidvrij te houden.

Blauwe bessen staan ook nog op de verlanglijst want die zijn duur in de winkel. Onze bodem is daar echter totaal ongeschikt voor: toch ne keer proberen met turf. Lukt dat niet, dan zal het een pot worden.

Read Full Post »