Gewoontedier

De mens is een gewoontedier. Neem ik nu mezelf als voorbeeld. Ik ben wel een beetje nen ‘uitsteller’. Nu weet ik dat ook en voor deze blog had ik me voorgenomen niet in die gewoonte te vervallen. En dat lukt vrij goed. Ik zou zelfs meer zeggen: de blog helpt om ook op andere vlakken dingen niet uit te stellen. De gedachtengang daarachter is: ik doe dat werkske NU want dan heb ik iets om over te bloggen. (De mens is ook een raar dier. Allé, ik toch.)

Maar eigenlijk moet ik schrijven: tot nu toe lukTE dat goed. Want als die niet-uitstellen-om-te-bloggen-routine verstoord wordt door iets, awel dan verval ik onmiddellijk in mijn oude uitstellen-tot-in-de-eeuwigheid gewoonte. En dat iets, dat kan dus een ongeloofelijk belachelijk dingskes zijn zoals een platte batterij van het fototoestel. Want door die platte batterij moest ik tijdens ons bezoek aan het begijnhof van Diest foto’s nemen met mijn GSM. En omdat die foto’s op de GSM staan had ik een andere kabel nodig dan het gebruikelijke kabelke dat zo handig links naast het computerscherm klaarligt. Dat telefoonkabelke ligt namelijk in de kast die toch wel een volle 3 (DRIE!) meter van de PC staat. En door die onnozele, kleine verstoring van mijn routine heb ik dus tot vandaag niets gepost over ons bezoek aan het Begijnhof van Diest. Dat was nochtans een leutig bezoek, aan een vree schoon begijnhof. Dat bezoek is ondertussen op de kop af al twee weken geleden. Want de eerste zondag van elke maand is het tweedehands boekenmarkt in het Begijnhof. En snuisteren in boeken + een schoon Begijnhof, dat is voor madam Boerenerf wat kattenkruid voor ons katten is: niet te weerstaan.

Machtige toegangspoort! Sinds we het boerenerf gekocht hebben ben ik op weinig woningen jaloers. Maar zo een poort hebben, man, man, man.

Een gezellig straatje in het Begijnenhof.

Nog een gezellig straatje in het begijnenhof. Eigenlijk, als ge er 1 hebt gezien hebt ge ze ook allemaal gezien. Valt er hier niks te drinken?

Hmm, genieten van een lekker streekbiertje.

Omdat ik ondertussen mijn lezerspubliek al een beetje begin te kennen, meer informatie over dit biertje vind je hier.

Sommige huisjes beschikken over een eigen moestuintje. Slim gezien van die Begijntjes.

Read Full Post »

Toto, I’ve a feeling we’re not in Ghent any more

Als je van midden in de stad verhuist naar de boerenbuiten zijn er de grote verschillen die je onmiddellijk opvallen. Maar naarmate je er langer woont, beginnen ook de kleine verschillen je op te vallen. Zo zijn tuincentra ook echt TUIN centra: een grote kweektuin met serres en dan ergens in een serre of veredelde schuur het winkelgedeelte. In de buurt van Gent waren dat toch meer winkels, weliswaar gericht op de tuin, maar met toch ook veel interieurbrol en prullen en prielen. Hier werken de uitbaters nog op het land en kunnen ze u dan ook een vakkundig woordje uitleg geven. En dankzij de no-nonsens aanpak is de prijs meestal ook beter.

En dan zijn er nog de automaten. Natuurlijk zijn er hier ook de obligate brood-en drankenautomaten. Maar dan zijn er nog de andere, meer aparte dingskes. Want de boeren die hun producten rechtstreeks aan de consument willen verkopen, ze hebben niet alleen het internet ontdekt, maar ook automaten. Zo is er hier een kwekerij die hun oesterzwammen en shii-takes via een automaat slijten. Een andere bio-hoeve heeft wel een winkel met beperkte openingsuren maar ook een 24/7 parate automaat:

Kazen, yoghurt, boter en rundsfilet

 

Voor den dorst is er: de melkautomaat!

Melk vers van de tap. Ik vermoed dat ne La Chouffe automaat nog meer succes zou kennen.

 

Er wordt gevraagd om zelf een emmertje mee te brengen. Maar als ge er eentje vergeten bent, geen nood. D’er staat een klein voorraadje. Die zitten niet in hun eigen emmertjesautomaat. Ze houden het simpeler: wie een emmertje neemt moet gewoon zo eerlijk zijn om een euro in de spaarpot te stoppen (in Gent zijn binnen de dag EN de emmertjes EN de spaarpot verdwenen! De melkautomaat waarschijnlijk ook).

3 maand geleden stond die spaarpot er ook al, blijkbaar werkt dat honesty system hier wel nog.

Krijgt ge onverwachts ne man of 10 op bezoek en hebben die goesting in lekkere frietjes of gebakken patatjes, awel ge moet u geen zorgen maken. De aardappelautomaat is altijd open.

Nen aardappelautomaat, serieus?!

Hij werkt wel enkel met zakken van 10 kilo. Wat een beetje veel is voor ons tweeën maar als de ma en pa nog eens passeren gaan we toch ne keer een zakje halen. Want ik ben wel een beetje curieus naar die patatten uit den automaat.

 

Read Full Post »

Waterbeheer

Water is voor een boer altijd een zorg geweest. Planten en beesten hebben immers water nodig om te groeien. En daarvoor water van de kraan gebruiken zou een te dure affaire zijn. Op de meeste boerderijen zul je dan ook waterputten aantreffen. Omdat die in de warmste maanden uitgeput kunnen zijn, werden er ook systemen bedacht om het overvloedige regenwater uit de natte maanden op te slaan. Op het boerenerf is het niet anders.

Minimaal 2 waterbronnen (de lokatie van 1 ervan ben ik weeral vergeten!). Een waterput achteraan op het erf (die wordt handig voor de varkens) en 2 joekels van waterreservoirs:

Duizenden liters water zitten erin! Dat we hier in onzen hof niet snel zonder water zullen vallen. In de lente moet ik wel nog ne keer uitvogelen hoe ik op ietwat gemakkelijke manier dat water er kan uitpompen. ’t Zal iets met zonne-energie worden want ik ga daar niet gelijk ne zot staan pompen en ’t gaat nog efkes duren vooraleer we de electriciteit tot daar gans vanachter doortrekken.

Op langere termijn gaan we ook eens kijken  hoe we 1 van de waterbronnen kunnen gebruiken om de toilet en wasmachine te bevoorraden. We gaan daar echter niet op wachten om toch al een beetje verstandiger met water om te gaan. Wij zitten hier namelijk ons WC door te spoelen met leidingwater terwijl madam Boerenerf altijd naar de keuken moest komen om het reservoir van haar condensatie-droogkast leeg te gieten. Verloren moeite, en ook wel verspilling van goed water. Vanaf nu wordt dat reservoir dus in een emmer uitgegoten, en gebruiken we die emmer om de toilet door te spoelen.

Alles kan echter beter. Dus ik zat te denken om naast ons veranda een waterton te plaatsen en zo het regenwater op te vangen.’ t Is vlakbij de deur van de berging dus vree handig voor het toilet, om het huis te kuisen en de auto mee af te wassen.

Hier, onder de afvoerpijp een waterton zetten lijkt me ideaal.

Read Full Post »

Overstekend wild

 

Schoon vergezicht, efkes ne foto pakken. Zeg, wat loopt d'er daar links van die stal?

 

Welke beesten zouden het daar zijn? Ik zal ne keer inzoomen.

 

Maar dat zijn precies herten die daar op hun dooie gemakske door de weiden aan het lopen zijn!

 

Yep, herten! Hoe ver zijn we hier in vogelvlucht van ons huis? 800 meter?

 

Schoon hé?

Read Full Post »

Integratie

Als ge verhuist kunt ge u maar best aanpassen aan de lokale zeden en gewoontes. Beter een goede buur dan een verre vriend, nietwaar? En op goede voet staan met uw geburen helpt ook als ge in een streek gaat wonen waar ge niks weet zijn. Den besten bakker, ne goede slager, waar ge stro voor u kiekens kunt kopen … dat zijn allemaal van die zaken die u geburen weten en dat spaart u veel tijd en geld uit als ge dat zelf niet moet uitvogelen. Ge ziet, een goede integratie is ook in ons eigenbelang.

En dus doen we ons best om in de lokale gewoontes te participeren. Zelfs als dat betekent dat we op zondagochtend om 10 uur aan de kerk moeten staan voor de veiling van een varkenskop. Ne volledige varkenskop, met oren en al. Gelukkig moesten we niet zelf op die varkenskop bieden (want wat doet ne mens in hemelsnaam met zo ne volledige varkenskop?). Dat is eerder een spelleke onder de lokale café’s. Het café die de hoogste prijs biedt heeft dan ook het recht om de festiviteiten na de veiling in zijn staminée verder te zetten. 

Nu zijn de nonnekes (de veiling was ten voordele van de missie, ik verzin het niet!) ook niet op hun kopke gevallen. Die weten ook wel dat ge mensen voor ne varkenskop niet gemakkelijk uit hun bed krijgt. Slim als ze zijn was er dan ook drank: jenever, porto of chocomelk. In serieus grote porties zelfs. Mmmh nen halve liter porto op u bijna nuchtere maag! Een sjans dat we niet ver moesten gaan…

De rest van het varken was trouwens ook aanwezig, mooi voorverpakt in handige porties.

Mmmh pensen, en kop! Waar is diene mosterd hier?

Onze buren wat beter leren kennen en de missies gesteund door de aanschaf van drank en kwaliteitsvlees, niet slecht voor ne zondagvoormiddag!

Read Full Post »

Fietstochtje

Prachtige zondag (zaterdag ook, maar toen moest madam Boerenerf werken). Hoog tijd om de nieuwe streek eens te verkennen. Nu hebben we hier al redelijk wat met den auto rondgesjoefd. Maar we vonden het hoog tijd om de kleinere baantjes ne keer met de fiets te verkennen.

En dat het een mooie streek is waar we wonen!

Met grote, nieuwsgierige koeien.

En ook serieus bergop en bergaf. Bergaf is wel plezanter.

Madam boerenerf in volle afdaling

Read Full Post »