Siertuinplannen

Meneer boerenerf had een goed voornemen. Gniffelen moest ik, toen ik het hoorde. Voornemens, daar doe ik al lang niet meer aan mee. En ze wereldkundig maken al helemaal niet. Dat schept zo van die verwachtingen bij de mensen. Of een vrees dat we enkel nog gaan berichten over onze lieftallige dieren 😉

Maar meneer natuurlijk-rijk heeft gelijk. Het is veel te lang geleden dat we nog iets over onze tuin schreven. Dat komt natuurlijk omdat we de laatste maanden volop binnen aan het werk zijn.

Dat neemt niet weg dat er veel plannen broeden in mijn hoofd en ik hoop daar dit jaar mee te kunnen starten.

Vorig jaar tekende ik een fantastisch plan (grijns) van hoe onze tuin ingedeeld is. Er is nog niet veel veranderd. Ik vind dan ook dat er te weinig variatie en kleur is en te veel gras en coniferen. De struiken die er staan zijn ook oud en meer dood dan levend.

De coniferenhaag wil ik vervangen door een gemengde haag met bijvoorbeeld Gelderse roos, meidoorn, spaanse aak, lijsterbes, krentenboompje, kornoelje.

Aan de andere kant komt een brede border met bijen-en vlinderplanten. Ideaal om te helpen bij de bestuiving van de fruitbomen. Welke vorm die border gaat krijgen weet ik nog niet precies. In elk geval geen rechte lijn.

De treurwilg wil ik graag weg en vervangen door dit:

Een zitkuil (zonder vuurput) met daar achter een bloemenweide die tot aan de varkensweide loopt.

Over het volgende punt hebben we nog discussie: ik wil graag een poel of natuurlijke vijver aan de schuur waar ons terras komt.

Ideale plek vind ik zelf. Door de waterputten is het daar al wat moerassig en we kunnen ook water van het dak in de poel leiden.

Het zal in elk geval niet in 1 jaar gebeuren. Onze grond is ook niet optimaal: dichtgeslibd en te veel stikstof. Daarom ga ik in het voorjaar groenbemesters zaaien en planten die de grond losmaken of stikstof uithalen. Zoals klavers, lupines en zonnebloemen. Hmm, eigenlijk wel veel voornemens zo precies.

Read Full Post »

Eetbaar?

We hebben het hier al verschillende keren vermeld: dit jaar was het absoluut gene vetpot qua fruit en noten opbrengst. Waar het blijkbaar wel goed weer voor is geweest zijn paddestoelen. Met de tientallen honderdtallen vinden we er in onze tuin. Ik ken er niets van en waarschijnlijk zijn ze niet eetbaar. Ik denk dat we het uit gezondheidsoverwegingen beter houden bij champignons uit den Delhaize.

Read Full Post »

Experiment

Een moestuin. Ik heb altijd beweerd dat ik er nooit zou aan beginnen. Je steekt er heel wat tijd in en zeker als beginner kan het resultaat wel eens wisselvallig zijn. Ik ben meer voorstander van projecten zoals deze: http://www.hetopenveld.be/. Je bent zeker van de afkomst van je groenten en het is nog goed voor de economie ook. Maar dan lees je op andere blogs hoe fijn het is om zelf je groenten te telen, hoeveel beter ze smaken en ontdek je het principe van de permacultuur. En dan begin je te twijfelen…

Vorig jaar kregen we van vrienden tomatenzaad en dachten we: we kunnen maar eens proberen. We zaaiden te laat, we verplantten te laat en we gaven ze te weingi water. Je raadt het al: een grote mislukking.

Dit jaar kocht ik 2 tomatenplanten. Niks zaaien of verplanten, gewoon in de serre in de grond steken. Ik moet bekennen, veel keek ik er niet naar om. Wel genoeg water geven deze keer. Ik wist wel dat ik moest dieven en de planten goed leiden zodat ze niet zouden omvallen maar ik ben nogal nonchalant

Tot mijn moeder het heft in handen nam en de planten goed leidde en toonde en uitlegde waarom ik moest dieven en aftoppen.

Ik raakte pas echt enthousiast toen ik uit de bloemen de kleine groene bolletjes zag tevoorschijn komen. Wie weet zou het dit jaar wel lukken!

En ja hoor: we hadden dit jaar kerstomaten van eigen kweek. En ze hebben gesmaakt!

Ik vond het zo leuk dat ik, als de grootste verbouwingswerken achter de rug zijn, toch een kleine moestuin ga aanleggen.

Dit jaar nog start ik met een cursus permacultuur bij Yggdrasil.

Read Full Post »

Meer straatstenen

Annetanne durft hier te beweren dat ze last heeft van onkruid tussen haar straatstenen. Goed ja, als ge met een microscoop d’er vlak op zit kunt ge daar inderdaad links en rechts wel een beetje onkruid ontdekken.

Eerlijk gezegd zijn we daar op het boerenerf niet bepaald onder de indruk van. Aanschouw onze kinderkopkes en het welig groeiende gras!!!

Als ge goed kijkt kunt ge tussen het gras en onkruid hier en daar nog een kassei zien liggen.

Read Full Post »

kwakkelweer

Tot nu toe zijn we qua weer nog niet echt verwend geweest (en als we sommige bronnen mogen geloven is het voor de rest van het jaar ook foutu).

Zoiets heeft natuurlijk zijn weerslag in onze tuin. Konden er vorig jaar rond deze tijd al kersen geplukt worden (met dank aan het prachtige voorjaar dat er toen was geweest). Dan is het dit jaar armoe troef.

Ge moet dat ne keer bekijken: wat een zielig hoopje kersen. Nog niks waard momenteel.

En als ze dan al een beetje kleur beginnen te krijgen scheuren ze open of zitten de vogels er al aan.

De rode aalbessen staan er al niet veel beter voor.

 

Toegegeven, normaal zijn de kersen maar voor begin juli, en de rode bessen voor eind juli maar dan gaan we toch dringend een beetje meer zon moeten krijgen. Anders gaat het nog lang duren vooraleer we nog eens confituur en taarten kunnen maken.

Toen ik 3 maand terug frambozen in de grond stak was onderstaand niet het resultaat dat ik voor ogen had.

Ik had me beter al die moeite bespaard!

Het enige dat tot nu toe nog niet echt last heeft gehad van het kwakkelweer zijn de appelbomen. Die zitten redelijk op schema.

Op sommige plaatsen wordt er eerst vertwijfeld beroep gedaan op een opperwezen, om vervolgens bij gebrek aan respons (dat gaat zo met verzonnen mythische wezens) te  doen alsof het nooit de bedoeling was om te moestuinieren. Op het boerenerf blijven we echter onze atheïstische eerlijke zelf: ‘t is rotweer en mijnen hof trekt op niets. Zelfs het maaien heb ik halfweg moeten staken wegens weeral regen. Rotweer!

Read Full Post »

Palletrecyclage

Op ons boerenerf ligt (typisch voor van die oude boerderijen) nog veel rommel. Meneer boerenerf heeft dan ook al een abonnement op het containerpark hier in de buurt. Sommige dingen proberen we te hergebruiken. De palletten bijvoorbeeld. Want een pallet, dat kunt ge altijd wel voor iets gebruiken.

Een tijdje geleden ging ik bij Ygdrasil helpen een kruidenspiraal bouwen met het idee dit ook bij ons te doen. Maar voor een kruidenspiraal heb je zeker 300 kasseien nodig en heel veel puinafval. Laat dat nu net de dingen zijn die hier niet rondslingeren. Het puinafval nam de aannemer mee (tot grote tevredenheid van meneer Boerenerf) en ik ga geen kasseien kopen om een spiraal te bouwen. Vooral omdat meneer Boerenerf zijn blik boekdelen sprak toen ik erover begon. Zo nen blik van: ik zit hier tonnen rommel van ons erf WEG te slepen en nu wilde gij dat ik nieuwe rommel naar hier ga slepen? Zijde gij zot?.

Geen tijd en geen zin om in de tuin een stuk om te spitten had ik me er al bij neergelegd dat de kruidentuin voor volgend jaar zou zijn.

Maar toen zag ik tijdens een aflevering van Groenland en later op Pinterest hoe ik het wel kon aanpakken: kruiden in een pallet!

En hoe doe je dat nu zo een kruidenpallet? Je hebt dus een pallet nodig en worteldoek dubbel zo groot als je pallet.

p Meneer boerenerf hielp met het vastnieten van de worteldoek.

Vervolgens brachten we de pallet naar zijn definitieve plek. Niet te ver van het huis in een zonnig hoekje achter de serre.

Je vult de pallet met potgrond en dan kan je planten. Kruiden die droge grond nodig hebben plant je bovenaan. Na 2 weken mag je de pallet rechtop zetten. Dan zijn de wortels goed vastgehecht. Waarom rechtop zetten vraag je je misschien af? Awel, als het regent of je giet je planten dan loopt het water naar beneden en krijgen je droogte minnende kruiden niet te veel natte voetjes. Rechtopstaand neemt zo een pallet ook niet veel plek in, wat handig is voor mensen met een kleine tuin. Qua veel doen met weinig plek: kijk eens naar dit concept.).

Ik koos voor basilicum, rozemarijn, bieslook, pimpernel, kervel, lavas, peterselie, tijm, oregano en marjolein. Onderaan plantte ik nog radijsjes, pluksla en eikenbladsla. Nog een beetje geduld en ik kook met kruiden uit eigen tuin!!

Read Full Post »

Overlever

Op het boerenerf staat er ook rabarber. Omdat het al jaren geleden was dat ik nog eens verse rabarber had gegeten keek ik vorig jaar enorm uit naar de eigen rabarberoogst.

Wat was me dat een teleurstelling. Fletse, flauwe smaak. Waterachtig en totaal geen textuur. Wij dachten al dat die planten geen fluit meer waard waren. Te oud en te veel jaren verwaarloosd. Toen we de weide voor de varkens klaarmaakten had ik dan ook geen enkele scrupules om de weide zo groot te maken dat de rabarberplanten op hun domein kwam te staan.

En de varkens vonden zulke zachte moestuinaarde zalig om in te wroeten. Na een paar dagen stond er geen stengel meer recht.

Ach ja, dachten we, we planten wel eens nieuwe rabarber op een nieuwe plek. We gingen er namelijk van uit dat de varkens alles opgevreten hadden. Dat blijkt dus totaal niet waar te zijn, want wat stak er dit jaar weer het kopke omhoog? Inderdaad, de rabarber!

Echt mooi op een rij staat hij niet meer, maar hij staat er wel weer.

Nog beter zelfs: de kordate snoeibeurt blijkt hem deugd te hebben gedaan! Dit jaar is hij namelijk wel lekker. Woensdag proberen we er ne keer confituur of rabarbertaart van te maken.

En de varkens? Awel, die hebben nu geen enkele aandacht meer voor de rabarber. Allé, ze vinden het wel een leuk plekje om zo een beetje onder de bladeren te kruipen maar voor de rest geen sikkepit interesse om ze op te vreten. Rabarber schijnt niet goed te zijn voor varkens en waarschijnlijk hebben ze er vorig jaar ook niet van gegeten, enkel de aarde serieus omgewoeld.Soms, heel soms geraken zaken uit zichzelf gearrangeerd. Wel gemakkelijk.

Read Full Post »

Kringloop gesloten

Eindelijk is het er van gekomen om ook op het boerenerf een composthoekje te voorzien. ‘t Was een beetje een schande dat het er tot nu toe nog niet van gekomen was. Maaisel en oud stro en zo werden tot nu toe naar het containerpark afgevoerd. Al die distels en brandnetels had ik het liefst van al zo ver mogelijk weg. Maar vanaf nu kan ik dus ook beginnen met te composteren. Werk en naft gespaard! En zo evolueert het boerenerf stap voor stap naar een gesloten kringloop tuin.

Zoals ge kunt zien zijn we voor de goedkoop gegaan: drie paletten die na verbouwingswerken hier blijven rondslingeren zijn, hebben we aan elkaar genageld. Goedkoop en daarmee zijn die paletten ook uit mijne weg. De aandachtigen onder u zullen het ongetwijfeld al gezien hebben: ja er hangt een tak van die boom serieus in de weg.

Maar daar was nu eenmaal plek om de composthoop te zetten. Aan de achterkant van de betonplaten is namelijk de geburen hun composthoop en links ervan lopen alleen maar paarden: geen enkele omwonende kan er dus last van hebben en voor ons is het ook een uithoekje waar we niet veel komen. En rechts is er nog plek voor een tweede bak (komt er als ik nog eens drie paletten opduikel).

Kortom, de ideale plek dus. Die in-de-weg-handende tak zal ik in de herfst dan wel wegsnoeien.

 

Ik heb meteen goed gebruik gemaakt van de bak om wel drie kruiwagens vol dode bladeren (klimop, ‘t is een gemak!) van onze binnenkoer en het paadje naast ons huis op te ruimen. Nu nog een kruiwagen of drie gras (de eerste maaibeurt is net achter de rug) en wat varkensk*k en het composteren kan beginnen.

Wat ik me wel afvraag is of een paar kubieke meter oude duivenstront wel goed is qua composteren. Aan het duivenkot is er namelijk nog niets veranderd wegens tot nu toe nog niet goed weten waar ik met al die str*nt naartoe kon. Wat denken de meer ervaren composteerders onder mijn lezers ervan? Zou dat kwaad kunnen moest ik er deze winter 100 kg duivenstr*nt op kappen?

Read Full Post »

Voortuin, een jaar later

Amai, al bijna een maand dat ik hier niks gepost heb. Mijn verontschuldigingen beste lezers. Het weer is er nu eenmaal niet naar om veel in de tuin te werken. En als ne mens niet veel in zijne hof komt heeft hij ook niks om over te schrijven natuurlijk. En eigenlijk ook niet veel goesting. Maar kom, we leven in hoop op beterschap en in afwachting van grote ingrepen in de tuin krijgt ge alvast een kleine update over onze voortuin.

Vorig jaar in april zag die er zo uit:

Schoon opgekuist en voorzien van nieuwe plantjes. Een beetje weinig plantjes vonden sommige in de commentaren maar wij dachten aan ons budget en het feit dat planten groeien en zich vermeerderen en dachten zo bij onszelf: geef dat een jaartje en dat komt wel in orde.

Awel, nu een jaar later ziet de voortuin er als volgt uit:

Geef maar toe dat we gelijk hadden. Met een beetje geduld komt ne mens in de tuin al redelijk ver.

Het enige dat er nu nog moet gebeuren is het aantal meiklokjes terugdringen (we willen er nog steeds een gans pak naar de boomgaard verplanten) en eindelijk met het hardnekkige paardenstaart-onkruid afrekenen.

 

Iemand suggesties wat we in de plek kunnen planten?

Momenteel ziet die helft van het voortuintje er zo uit: sedum, lavendel en hortensia staan er nu al, daarachter ligt de zee der meiklokjes die we dus willen uitdunnen en vervangen door andere vaste planten.

Read Full Post »

Vrouw maakt plan

Een tuinplan, dat hadden wij hier 18 maanden na onze verhuis nog steeds niet. In maart 2011 (ja, ge leest dat goed, tweeduizend en ELF) was er al een halfslachtige poging. Een nieuwe cursus (aanleggen van een ecologische siertuin) leverde een nieuwe poging op. Vooral omdat alle medecursisten en docente Viona Westra op 23 april langskomen. En dan is het wel handig om een plan te hebben hoe het nu is (en meteen advies in te winnen van hoe het kan worden).

Dus nam Madame Boerenerf een voorbeeld aan onderdeappelboom en, na alles buiten opgemeten te hebben, ging ze aan de slag met potlood en papier. Laten we zeggen dat er een, euh, klein verschil in tekenvaardigheid was. En zo een ietwat L-achtig stuk papier scannen of fotograferen was ook al niet vanzelfsprekend. Met andere woorden: niet echt werkbaar.

Geïnspireerd door de biodiverse ben ik met een foto van het plan en paint.net (een gratis versie van photoshop) aan de slag gegaan.

Eerst heb ik deze foto in paint.net geopend.

Die foto is de eerste layer.

Dan heb ik een extra layer bovenop de foto gelegd. En vervolgens in die nieuwe layer alle gegevens hertekend:

Vervolgens de eerste layer met de foto verwijderen en enkel de extra layer als een nieuw bestand opslaan. Dat bestand dan nog eens naar jpeg-formaat exporteren (want zo een paint.net bestand kan nen webbrowser niet openen en 12 MB is ook een beetje zwaar). Je krijgt dan dit als resultaat:

Dat kan nog altijd beter (want het huis staat er niet op en de weide van de varkens maar een klein beetje) maar het is werkbaar. Ik zal me nog ne keer op sketch-up moeten smijten … .

Read Full Post »