Een eigen webstek

Goede voornemens maken en ze vervolgens niet volhouden. Ik zal het maar toegeven, ik ben daar ne krak in. Niet verwonderlijk dus dat sommigen hier al luidop twijfelen dat mijn laatste voornemen ook niet zal volgehouden worden. Die mensen (laten we hen de ongelovige supermasjen noemen) wil ik er efkes op wijzen dat ik daar nog steeds very much on track ben. Honderd posts, dat is zo’n 8 berichten per maand. En deze is nummer 6 voor januari terwijl nummer 7 zich reeds in de coulissen staat op te warmen. Nem!!

Neen, het goede voornemen waar ik het hier over wil hebben dateert reeds van juli 2010. Nog voor mijn allereerste post, had ik reeds het voornemen om mijn eigen webplekje op het internet te claimen. Gemakzucht (we hadden dan ook een vastgoedverkoop en aankoop + ne verhuis naar de andere kant van het land te regelen) deed me uitwijken naar een wordpress.com stek. Maar de naam daar was wel met zorg gekozen (de .be variant moest immers ook beschikbaar zijn). En bij de eigenwijze tuin was er reeds geïnformeerd naar een goede webhost. Ge ziet, de zaken worden hier grondig en doordacht aangepakt. De uitvoering, mja, die kan wel ne keer een beetje op zich laten wachten. Temeer dat wordpress.com eigenlijk wel goed is. Handig, gemakkelijk, goedkoop. Met andere woorden, ne keer dat ge er zit, zijn er weinig reden om nog weg te gaan.

Totdat madame Boerenerf plotseling goesting kreeg om met een CMS aan de slag te gaan. Haar keuze viel op Joomla (wegens Drupal een beetje moeilijk en voor wordpress geen cursus die nu begon). En dan kan ik toch niet achter blijven zekers? Wie is er hier de resident techgeek in tha house?

Dus werd het oude goede voornemen van een eigen webplek van onder het stof gehaald en terwijl madame Boerenerf donderdagavond op cursus is, leer ik thuis met wordpress werken. De vruchten mijner arbeid kunt ge terugvinden op boerenerf.be (jaja, na al die jaren nog steeds beschikbaar, gekocht en van mij nu!!).

Wat meteen betekend dat dat spel hier opgedoekt gaat worden. Tot begin februari ga ik nog beide plekken up to date houden: zodoende heeft iedereen tijd om zijn favorieten of reader aan te passen. Maar daarna is het hier gedaan.

Ik heb wel alles van hier naar daar gekopieerd. Zodat werkelijk alles (inclusief jullie uiterst geapprecieerde commentaar) op Boerenerf.be terug te vinden zal zijn.

Siertuinplannen

Meneer boerenerf had een goed voornemen. Gniffelen moest ik, toen ik het hoorde. Voornemens, daar doe ik al lang niet meer aan mee. En ze wereldkundig maken al helemaal niet. Dat schept zo van die verwachtingen bij de mensen. Of een vrees dat we enkel nog gaan berichten over onze lieftallige dieren 😉

Maar meneer natuurlijk-rijk heeft gelijk. Het is veel te lang geleden dat we nog iets over onze tuin schreven. Dat komt natuurlijk omdat we de laatste maanden volop binnen aan het werk zijn.

Dat neemt niet weg dat er veel plannen broeden in mijn hoofd en ik hoop daar dit jaar mee te kunnen starten.

Vorig jaar tekende ik een fantastisch plan (grijns) van hoe onze tuin ingedeeld is. Er is nog niet veel veranderd. Ik vind dan ook dat er te weinig variatie en kleur is en te veel gras en coniferen. De struiken die er staan zijn ook oud en meer dood dan levend.

De coniferenhaag wil ik vervangen door een gemengde haag met bijvoorbeeld Gelderse roos, meidoorn, spaanse aak, lijsterbes, krentenboompje, kornoelje.

Aan de andere kant komt een brede border met bijen-en vlinderplanten. Ideaal om te helpen bij de bestuiving van de fruitbomen. Welke vorm die border gaat krijgen weet ik nog niet precies. In elk geval geen rechte lijn.

De treurwilg wil ik graag weg en vervangen door dit:

Een zitkuil (zonder vuurput) met daar achter een bloemenweide die tot aan de varkensweide loopt.

Over het volgende punt hebben we nog discussie: ik wil graag een poel of natuurlijke vijver aan de schuur waar ons terras komt.

Ideale plek vind ik zelf. Door de waterputten is het daar al wat moerassig en we kunnen ook water van het dak in de poel leiden.

Het zal in elk geval niet in 1 jaar gebeuren. Onze grond is ook niet optimaal: dichtgeslibd en te veel stikstof. Daarom ga ik in het voorjaar groenbemesters zaaien en planten die de grond losmaken of stikstof uithalen. Zoals klavers, lupines en zonnebloemen. Hmm, eigenlijk wel veel voornemens zo precies.

Winterse taferelen

Later dan in de rest van het land lag er deze ochtend dan eindelijk een sneeuwtapijt. En de rest van de dag heeft het bijna continue gesneeuwd. Mooi om naar te kijken maar de andere bewoners van het boerenerf zijn niet zo blij met de sneeuw.

De kippen zitten de hele dag onder het afdak van de schuur en ook de varkens komen nauwelijks uit hun hok. Tenzij ik ze met een appel naar buiten lok om zo wat plaatjes te kunnen schieten.

Matras te veel

Hieronder staat madame Boerenerf haar oud bed. Met oud bed bedoelen we het bed dat ze al had toen ze in Gent woonde.

Voor een Ikea bed (een jong vrouwmens dat 13 jaar geleden net een huisje gekocht had moest qua meubels een beetje op het budget letten) valt dat goed mee. Maar die matras is niks meer waard. Dat vind madame Boerenerf, dat vind ik en dat vinden mijn ouders die hier geslapen hebben toen wij naar een festival in Engeland waren. Mijn ouders vonden het zelfs zo een slechte matras dat ze ons een andere matras hebben opgesolferd.

Aangezien het oude bed van madame Boerenerf het logeerbed gaat worden en mijn ouders die logeerkamer al een beetje als hun kamer beschouwen, vonden zij dat die matras dan op het oude bed kon. Maar die matras is te klein. 20 cm te klein. Aan elke zijde dus 10 cm te kort. Mijn ouders vonden dat niet erg maar aangezien er ook nog andere mensen van die logeerkamer gebruik gaan maken wilden wij toch een betere oplossing.

Voor haar nieuwe bed (madame Boerenerf wacht vol ongeduld op de levering) heet zij gekozen voor een ergonomisch vree verantwoorde matras van deze specialisten. Toen ze echter tijdens de Gentse feesten aan housesitting deed en daar ongelofelijk zalig sliep op een boxspring begon ze echter te twijfelen. En aangezien keuzes maken niet haar sterkste kant is besloten we voor beide te gaan: een boxspring met dekmatras voor op de grote logeerkamer. En het sit and sleep systeem in haar nieuwe bed. Desnoods switchen we de bedden dan wel van kamer indien de boxspring haar meer zou bevallen.

Die boxspring zijn we gisteren gaan halen (kon net in de wagen) en staat nu in de gang.

Die oude matras moet dus naar het containerpark, de nieuwe boxspring naar de eerste verdiep (ik voel het nu al in mijn rug) en dan hebben we nog steeds de overschot-matras van mijn ouders waar we geen flauw idee hebben wat er mee aan te vangen (ook voor mijn nieuw bed is het te klein). Dus een matras op overschot.

Ofwel gaat ze naar de kringwinkel, ofwel houden we al die matrassen en maken we van het boerenerf gewoon een partouzekot. Gelet op ons immer slinkende financiën misschien geen slecht idee

Smaken verschillen

Meestal, ik zeg wel meestal, hebben madame Boerenerf en ik dezelfde smaak. Ons huis zelf bijvoorbeeld, de tuin, de varkentjes …

Op sommige zaken hebben we echter een verschillende smaak. Madame Boerenerf is redelijk zot van meubels in Scandinavische stijl (check haar pinterest board maar ne keer). Ik ben daar niet zo van onder de indruk. We hebben echter snel een oplossing gevonden voor die verschillende smaak: madame Boerenerf doet in gans het huis haar goesting, ik mag mijn slaapkamer inrichten. Zij vond dat een vrij eerlijke verdeling…

Momenteel zijn we dus aan het rondkijken voor meubeltjes op de slaapkamers. De verlichting is al in orde en daar komen de verschillen in smaak al meteen tot uiting.

Ik koos voor dit raar geval:

‘t Is duidelijk te merken dat ik in mijn jeugd naar veel te veel slechte jaren ‘70 science fiction films heb gekeken. Maar bon, die geometrische schaduwen, dat heeft iets!

Madame Boerenerf ging voor de romantische toets.

Grappig was dat dit spellement nog moest gemonteerd worden. Die lamp is namelijk opgebouwd rond de lichtbron. Vree plezant puzzelen was dat!

Half afgewerkt vond ik het wel iets weg hebben van een deathstar in volle opbouw. Ik had het persoonlijk zo gelaten maar madame Boerenerf heeft toch maar beslist om er de 84 bloemen op te bevestigen.

Bon, dat gaat nog grappig worden als we ooit de gelijkvloers moeten inrichten.

2/100

2012 in blogging: annual report

Nu het jaar weer ten einde is rest me enkel (na de obligate beste wensen, een goede gezondheid en winst op euro millions) jullie te verblijden met een overzichtje van deze blog in 2012. En dit teneinde we kunnen leren uit het verleden en zodoende beter gewapend te zijn voor de toekomst (continuous improvement, wij zin daar fan van op het boerenerf, ne schone theorie, in de praktijk is dat vaak wat minder, niets menselijk is ons vreemd).

WordPress maakt het u ook wel vree gemakkelijk: die zijn namelijk zo vriendelijk om dat geheel automatisch voor u op te stellen. 1 druk op een knop en dat rolt er gelijk nen niet uit (de technologie is toch iets ongelofelijk nietwaar?).
Extra leuk is dat we nu twee volle jaren aan het bloggen zijn. En dat kunt ge een jaar op jaar vergelijking maken.

In 2012 had deze blog 32.000 views tegenover 27.000 in 2011.
Een schone stijging: vooral omdat we die views behaald hebben met slechts 58 posts terwijl we er in 2011 nog 97 nodig hadden. Een groter bereik met minder werk. Heel tof is dat. We hebben ons publiek dus uitgebreid.
De drukste dag toont dat ook aan: in 2012 was dat 20 mei met maar liefst 511 views voor het artikel palletrecyclage. In 2011 was het wachten tot 18 oktober toen we met travakken! 325 views haalden.

Ben ik content met het hoger aantal bezoekers: ja!! Dat lager aantal posts daarentegen is niet zo goed. Jullie hebben jullie taak gedaan: de blog lezen. Ik daarentegen heb er een beetje de kantjes afgelopen. Een gemiddelde van ietske keer meer dan 1 post per week terwijl ik in 2011 nog bijna aan 2 posts per week zat. Goed kunnen we dat niet noemen. Bon, er waren redenen voor: sommige goed en andere minder goed. Maar laten we hier meteen maar een goed voornemen maken : in 2013 wil ik (een beetje ambitie is nooit slecht) de kaap van 100 posts halen! Honderd, mijn liefste lezers. ‘k Zal jullie alvast maar waarschuwen, mezelf kennende ga ik, om dit ambitieuze doel te halen, hoogst waarschijnlijk af en toe een hoekske afsnijden. Lees, d’er zullen af en toe wat zwakkere posts tussen zitten. Laat het dan meteen jullie goede voornemen voor 2013 zijn om ook die achterblijverkes in jullie hart te sluiten en deze zwakke momenten met de mantel der liefde te bedenken. En zoniet schrijft ge dan maar zelf een leuk stukske! Wat eigenlijk geen slecht idee van mezelf is! Hierbij verklaar ik het Boerenerf in 2013 open voor gastinzendingen: wie zijn tuin ook wel eens wil voorstellen aan de bloggende tuin community van de Vlaanders, stuur maar daar en ik zet het op de blog (voila, werk slimmer, niet harder).

Het gros van de lezers komt nog steeds uit België, ongeveer 1/3 uit Nederland en dan nog een goed handvol uit de USA. Dat was ook zo in 2011 en ik ben nu wel vree nieuwschierig naar die bezoekers uit den Ameriek! ‘k Zou zeggen, zet ne keer iets in de reacties!

De top 5 van doorverwijzigen in 2012 waren:
1. Eigenwijze tuin
2. Facebook
3. Annetanne
4. bioboer

5. onderdeappelboom

In 2011 zag die er redelijk hetzelfde uit:
1 Eigenwijze tuin
2 Facebook
3 WordPress zelf
4 Opdenbuiten
5 Onderdeappelboom

Meneer eigenwijze tuin behoudt dus de beker en laat nu al voor het tweede jaar op rij de Mark (Mark zuckerberg) achter zich. Ook een pluim voor madame onderdeappelboom die ondanks de gezinsuitbreiding toch schoonekes de vijfde plek vasthield!

Qua commentaren staat meneer eigenwijze tuin ook afgetekend op de eerste plek (dat die bekerkast daar ondertussen behoorlijk vol aan het geraken is, denk ik). Voor de volledigheid
1 meneer eigenwijze tuin
2 zem
3 bentenge
4 natuurlijk rijk
5 supermasj

Grote veranderingen ook tegenover 2011:
1 meneer eigenwijze tuin,
2 natuurlijk rijk
3 annetanne;
4 onderdeappelboom
5 the big F

Voila: bij deze is de eerste post van 2013 een feit, nog 99 te gaan!

Luister naar u moeder

Een wijze raad, gratis en voor niks.

Enkele maanden geleden bestelden we onze trap. Op pinterest kwam ik veel trappen tegen in twee kleuren. Het is te zeggen: de treden in hout en de rest van de trap wit. We vonden dat allebei wel mooi en passen in ons huis.

De schrijnwerker vroeg of we zelf gingen vernissen of verven? Tuurlijk wel, zeiden we. Toen mijn moeder dit hoorde zei ze: ‘ Ge ga u da beklagen jong, voor die paar euro’s dat dat meer kost’. Maar ja, wij dachten, wat we nu besparen kunnen we in de pot steken voor de verdere verbouwingen.

Had ik maar geluisterd. Nadat we vorige weken meerdere lagen vernis op de kurk gezet hadden, dacht ik dat de trap vernissen een fluitje van een cent zou zijn.

Dus vandaag begon ik vol goede moed met het afplakken van de trap. Jawadde zeg, wat een gedoe! Ge kunt dat niet tot op de millimeter precies plakken. En als ge denkt dat ge dienen tape een paar keer er weer kunt aftrekken en opnieuw ‘recht’ plakken! Noppes dus, allez toch geen 5 keer. En dan al die hoekjes en kantjes! En dan heb ik alleen nog maar de treden afgeplakt en niet de spijlen!

Maar allez, met veel gevloek en opnieuw proberen is die tape er toch opgeraakt. Gelieve niet naar de schoonheidsfoutjes te kijken.

En ja, het vernissen zelf was snel gedaan. Nog 2 lagen te gaan en dan de rest van de trap nog verven natuurlijk.

Maar had ik het geweten zou ik het niet meer zelf doen. Want wat je zelf doet doe je duidelijk niet altijd beter, Roger.

Ik kan natuurlijk volgende keer mijn eigen ‘Roger’ aan het werk zetten, zoals hier:

Blij

Ik hou van de kerstdagen. Tijd voor familie en vrienden. Kerstversiering en kerstlichtjes overal. En gepaste cadeautjes uitzoeken. Dit jaar was er weinig tijd om op pakjesjacht te gaan. Er moest zo een 90 m² kurk 4 lagen vernis krijgen.

Dus werden er heel wat cadeautjes online besteld. Heel makkelijk en je komt ook nog eens dingen tegen waar je zelf al lang op zoek naar was.

Heel content was ik van de service van de webshop juffrouw zonder zorgen.

Toen ik de grote kartonnen doos opende was ik blij als een kind. Want wat ik voor mezelf bestelde was ook heel mooi ingepakt. Plus kreeg ik er nog een mooi kaartje, een kerstbal en een kortingsbon bovenop. Dat is nog eens service!

En wat zat er nu in die pakjes? En waar was ik al een tijdje naar op zoek?

 

 

Daar word ik nu blij en gelukkig van zie.

Fijne feestdagen aan iedereen!

Fit en gezond de winter door

Met de dagen die korten en het slechtere weer breekt er voor onze varkens een vrij trieste periode aan. In de zomer amuseren ze zich door gans onze hof af te struinen op zoek naar de lekkerste klavertjes of het beste zevenblad. Nu, bevat het gras nauwelijks nog voedingswaarde en dat weten ze, dus doen ze ook geen moeite meer. Hun dagen bestaan nu vooral door een heel klein beetje op hun weide rondlopen maar vooral languit in hun hok liggen. Meestal met ne vree trieste blik, zo van: “saai, waar is die leuke zomer naartoe?’’ Van verveling beginnen ze vaak ook aan de isolatie in hun hok te kauwen. Niet goed natuurlijk want dat is werk en kosten voor mij om die te vervangen en grote ongerustheid bij madame Boerenerf dat ze dat gaan opeten en er ziek van worden.

We zouden ze kleinere porties kunnen geven en meerder keren per dagen gaan voederen. Maar dat lost nog altijd het probleem niet op van te weinig beweging/bezigheid voor die beestjes.

Nu, met nen appel in de hand kunt ge wel zorgen dat ze u volgen, en er desnoods gans het dorp mee rondwandelen. Maar eigenlijk vinden ze dat niet zo leuk (zo volgen u om die appel te krijgen, en als ze die niet krijgen  laten ze vrij luidruchtig merken dat ze daar niet van gediend zijn!) en, laten we eerlijk zijn, het is ook geen zicht.

Gelukkig kunt ge op het internet werkelijk alles vinden. Zo is er een bloeiende industrie ontstaan in hondenspeelgoed. En daar zit ook wel iets voor een varken tussen: de activity bal. Dat is een stevige rubberen bal met gaten in. Ge stopt daar eten in en dan moet het dier die bal rondduwen om het eten er uit te krijgen.

De varkens hadden dat vrij snel door: eerst de bal vooruit duwen.

En dan de gevallen maiskorrels opeten.

We hadden twee ballen, maar ondertussen zijn we er al eentje kwijt (dat wordt dus bijbestellen).

Zijn ze er blij mee? Die beesten zijn altijd blij als ze eten/aandacht krijgen. Ge moet ne keer zien wat ne snoes!

 

Hola, zou je nu zeggen, twee varkens en maar één bal, is dat niet wat weinig? Komt er daar geen duwen en trekken van? Awel ja, een beetje wel. Kijk maar op onderstaand filmpje.

Nu van zodra het eten op is, is het ook meteen gedaan met het spelen.

#sneeuw

Voila, hier op het boerenhof hebben we ook onze eerste portie sneeuw van deze winter gehad. ‘t Was dat madam Boerenerf thuis was of we hadden er geen foto’s van gehad. Na de middag was het meeste namelijk al lang gesmolten. Moesten ze daar nu zo een spellement van maken op voorhand?

‘t Was precies alsof er een gigantische sneeuwstorm op ons afkwam als ge het nieuws geloofde … Tot nu toe zijn we hier op het Boerenerf content van de winter, vorig jaar was het wel wat erger. En in 2010 waren we zelfs letterlijk ingesneeuwd.

Soit, bij deze dus de eerste sneeuwfoto’s van deze winter op het Boerenerf.

 

 

Is het u al opgevallen trouwens hoe de media zelf te lui zijn geworden om nog ne fotograaf op pad te sturen? Vroeger huurden ze een getalenteerd man/vrouw in, nu laten ze ergens een onderbetaalde stagair een selectie maken van de ingezonden foto’s. Web 2.0, allé economie 2.0, noemen ze dat.

Niet dat wij hier op het Boerenerf daar afkerig tegen staan zulle! Als ge nog geen fan zijt van onze facebook pagina is het nu het moment om dat te worden.